Sizin derdiniz ne? Bu ülkeye sürekli zarar vermek mi? Ne kadar da ahlaklısınız, sırça köşklerde yetişmiş, hayatınızda tek bir küfür etmemiş, ne kadar da düzgün bir insansınız. Tüh tüh maşallah.
Ama bu köşenin yazarı, şırça köşklerde değil, bu ülkenin her yerinde dolaşıp durur, ülkenin argo edebiyatını pek iyi bilir. Şimdi size müstehcen bazı görüntüler sunacak. Aman aman siz gözlerinizi kapayıp, kulaklarınızı tıkayın…
Ya da Başbakanımıza yaranmak için beni de ihbar edin!
Herkese açık bir halk plajındayız. Uzun şortunu giymiş, orta yaşlı adam etrafındaki kadınları (kızına, karısına, kız kardeşine haşema giyin diye emretmiş) kendi namusundan pek bir emin, çevredeki mayolu kadınları, kızları resmen dikizliyor. Eli sürekli organında. Devamında adam öyle bir kızışıyor ki, kendini koşarak serin sulara atıyor.
Devam ediyoruz, siz gözlerinizi, kulaklarınız tıkamaya devam edin. İki genç bir kafede sohbet ediyorlar. “Anan avradım olsun, karıya bir koydum!” “A… koyduğum lan, doğru mu?” “Anam avradım olsun, dedim ya kardeşim.”
Ufaktan günlük bir konuşma.
Küçücük 13-14 yaşlarında bir kız, çarşafları kirli bir yatakta yüzükoyun yatıyor. Kızın bulunduğu odanın kapısı önünde, her yaştan, her meslekten adam sıraya girmiş, heyecanla odaya girme sırasının kendilerine gelmesini bekliyorlar. Biri ötekine diyor ki: “Kız bakireymiş, arkadan yapacakmışız.” “E, her keyfin bir zorluğu olur.”
“Yok yahu, benim bu türlü ilk olacak.”
Utanmayın utanmayın! Arkası var.
12-13 yaşındaki kızların pazara çıkarıldığı bir kapalı yerdeyiz. Kızlar utangaç, öyle yere bakıyorlar. Satılar ellerinde kızlarının fiyatlarını gösteren kâğıtlarla dolaşıp duruyorlar. Alıcılar, kızların beş katı yaşlı adamlardan oluşuyor. Satıcıları çağırıp kıran kırana pazarlık ediyorlar. Adamlardan biri satıcılardan birine yaklaşıyor. “Duydum ki, sende bir ilaç varmış, yani şey…” Satıcı: “Kaldıran mı?” “Ya evet…” “Derde bak. Sen benim küçük kızı al, ilaç benden sana bedava.” “Sağol kardeşim, bu iyiliğini hiç unutmayacağım.”
Önümde iki genç kız yürüyor. Başlarını son moda ipek eşaplarla bir güzel örtmüşler. Kotları daracık. Parmakları kırmızı ojeli ayaklarına en az yirmi pot topuklu ayakkabı. Önlerine geçiyorum. Kirpikleri takma, yüzleri az sonra bir gece kulübünde sahne alacakmışlarcasına boyalı.
Geçip gidiyorum.
Aile meclisi karar vermiş, kız gebe, bağırarak ağlayarak, kendisine tecavüz edenin amcası olduğunu söylüyor. Kızın sözlerini ne anne duyuyor, ne baba, ne orada bulunan amca, ne küçük erkek kardeşi…
Karar alınıyor, kız öldürülecek. Amca, “Babasıyla benim yaşım büyük, bu cinayeti kardeşi işlemeli. Çünkü o daha 16’sına yeni bastı. Az bir cezayla çıkar” diyor. Aile, amcaya minnetle bakıyor, iyi bir akıl yürüttü. Aileyi kurtardı. Sonra küçük kardeşin eline bir silah veriliyor, ardından silahı nasıl kullanacağı öğretiliyor ve kardeş içeri girip, silahı ablasına boşaltıyor. Kurşun sesleri kesildiğinde baba ve amca birbirlerini tebrik ediyorlar.
Kızlardan biri diğerine soruyor: “Parayı tekrar say, tamam değil mi?” Öteki yanıt veriyor: “Tamam iki kere saydım. İki bin beş yüz tamam” “Kız bu kadar parayı nasıl buldun?” “Allah beni affetsin, annemin köşeye koyduklarından aldım.” “Hadi artık gidelim.”
Kızlar yola koyuluyorlar, doktorun muayenehanesine geldiklerinde parayı bulan soruyor: “Eminsin değil mi? Eskisi gibi olacak.” Öteki yanıtlıyor: “Kızım ben diktirdim, ilk gece kan geliyor ya, adam yuttu.” “Sahi, yuttu mu?”
Ben burada kesiyorum, çünkü aklıma öyle müstehcenlikler geliyor ki, gazetemi zora sokmak istemem. Ahlak budalalarına duyurulur.
Yorum Gönder