Oruç tutmadığım için iftar davetlerini üzülerek de olsa geri çeviririm. Lakin; bizi bizzat arayan önemli bir işadamımız; 'Bu iftar, toplumumuza verilecek öneli bir birlik mesajı alacaktır; sizin bulunmanız bu yüzden gereklidir.' deyince çekincemiz kalkmış oldu.
İftarı düzenleyen isimler Sayın İbrahim Polat ile Sayın Zeynel Abidin Erdem. Bunların dışında Sayın Mustafa Süzer de olmak üzere salonda başka birçok işadamı da bulunuyordu. Konuklar arasında Ali Rıza Binboğa'dan Hakan Şükür'e kadar değişik yelpazelerden isimler göze çarpıyordu. Sinemadan, tiyatrodan siyasetten... Yine Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı'ndan bazı yüzleri de gördüm.
Cumhurbaşkanı'nın yanında, bakanlar Faruk Çelik ile İdris Naim Şahin de bulunuyorlardı. İstanbul Valisi, emniyet müdürü ve Belediye Başkanı Sayın Kadir Topbaş da orada idiler. CHP Milletvekili Gürsel Tekin de Cumhurbaşkanı'nın masasında yer almıştı.
Diğer bazı bakanların da gelmek niyetinde iken bundan vazgeçtiklerini de Sayın Bülent Arınç'ın gelmemesi gösteriyordu. Sanki; Başbakan Erdoğan; bu iftar ile ilgisi yokmuş gibi bir hava vermişti...
ALEVİLİK UTANGAÇTI
İftardan önce Kuran okundu. Sonra bir fasıl heyeti estrümantal şarkılar çaldı. Acemkürdi makamının ağırlıkta olduğu eserlerin arasına bir de deyiş konulsa daha da anlamlı olurdu, diye düşündüm. Hele hele sahnede mutlaka bir de bağlama olmalı idi. Çünkü; bağlama; Aleviliğin direğidir. Ve en az iki bin yıl ötesinden bu milletin kültürünü ve müziğini günümüze aktaran kutsal alettir.
Düzenleyicilerin iyi niyetine karşın; Alevi geleneğini tam bilmedikleri anlaşılıyordu. Bir de yemekten sonra sofra duası okundu. Alevi dedenin okuduğu duaya ben sofrayı hafiften tutarak ve uygun yerlerde 'Amin!' diyerek değil de 'Allah Allah!' diyerek katıldım.
Yanımdaki önemli bir işadamı; bu da nedir der gibi bakıyordu bana? Bir milletin iki farklı inancının birbirinden bu kadar habersiz olması acı değil midir?
İşte tam da bu amaçla; yani iki toplum kesiminin birbirlerini tanıması için böyle toplantılara ihtiyaç bulunuyor.
Hem ne diyor Yunus Emre?
'Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz.'
Bu yüzden, bu iftarı kötülemeye kalkışmak yerine içeriğini daha zengin hale getirmek ve öznesi olarak da Aleviliği temel yapmak gerektir.
CUMHURBAŞKANI GEÇİŞTİRDİ
Bu iftarda Sayın Cumhurbaşkanı'nın Alevi toplumuna ve onların sorunlarına, beklentilerine değineceğini; konuyu siyasetin gündemine az biraz getireceğini ummakta idim. Ama Sayın Gül; tam Türk politikacısı gibi yaptı; güzel şeyler de söyledi ama Aleviler tarafından beklenen hiçbir şeyden söz etmedi.
Sayın Cumhurbaşkanı, orada bulunan diğer dinden yurttaşlarımıza da seslendi. Haklıydı; doğru yapıyordu. Türkiye'de cami, kilise, havra yan yana, dedi.
İşte o anda içimden; 'Ya cemevi? Cemevi niye yok?' diye seslenmek geldi ama kendi kendime, 'Zaten adın çıkmış doksana, inmez seksene. Ortamı germe!' diyerek vazgeçtim.
Cumhurbaşkanı Gül, bence; ötelendiğini düşünen bir topluma sahip çıkarak mağdurun yanında durduğunu gösterebileceği çok önemli bir fırsatı kaçırdı.
ALEVİLER BURUKTU
Gecenin en anlamlı konuşmasını ise Sayın Zeynel Abidin Erdem yaptı. Sayın Erdem; birliğe, kardeşliğe gönderme yaparken Alevi değerlerini de kapsıyordu. Sayın Adnan Polat ise ev sahibi olarak; hoş geldiniz anlamında bir konuşma ile selamladı cumhurbaşkanını ve diğerlerini.
İftarda Türkiye'nin değişik yerlerinden gelen Alevilerle de karşılaştım. Böyle gösterişli bir salonda biraz şaşkınca duruyorlardı. Zaten de Aleviler gelenlerin ancak üçte, dörtte biri kadardılar. Bu önemli değildi ama toplantıda istediklerini duymamaktan kaynaklanan bir kırıklıkları vardı.
İyi niyetle düzenlenen bu etkinliğin önümüzdeki yıllarda daha iyi planlanmasını ve Alevi toplumu ile daha yaygın bir bağlantı kurmasını öneriyorum.
Yorum Gönder