Önce, Gazi Uyum Evinde toplandılar. Tekerlekli sandalyeleri üzerinde bir türlü bırakamadıkları sigaralarını içtiler. Gitme saati yaklaştığında bazıları “bu yıl ben gelmeyeceğim” demeye başladılar. “Niçin?” diye sorduğumda başlarını öne eğdiler. Önce sessiz kaldılar, sonra “ne yüzle şehitlerimizin yanına gideceğim” diyenler oldu. Gidecek arkadaşlarına da dediler ki: “bizden selam söyleyin, Yüzlerine bakacak halimiz olmadığı için, utancımızdan yanlarına gelemediğimizi söyleyin.”
Bayrakların arasında sessizce
Onlar tekerlekli sandalyeleriyle dağıldılar. Ancak, bir yere gelince iniş-çıkış rampaları olmadığı için ilerleyemiyorlar. Şehitlikte hiç değilse tekerlekli sandalyelerle dolaşacak gazileri düşünün…
Şehitlerin bayraklaşan kabirleri arasında dolaşıyorlar. Dua ediyorlar, bazılarının başlarında durup kendi kendilerine konuşuyorlar. Ne söylediklerini, şehitle ne konuştuklarını anlamıyorsunuz. Sessizce dinliyorum. Aralarında sessizce dolaşıyorum. Tam 46 kez ameliyat olmuş ama tekerlekli sandalyede yaşamaya mahkum olan Ömer, bir ara söyleniyor, “Bize sektör diyenlerin çocukları da 46 ameliyatla gelip sektör olsun” diyor. Söyleniyor…
Vatan elden gitmeden kalk borusunu çalalım
Şehitliğe, “onların yüzüne bakamam” diye gelemeyen gaziler gibi, gelen gazilerin de söyleyecekleri var. Önce, şehitlikte birlikte olduğumuz gazileri dinliyorum:
ERTAN ACIR: Ben 1986 yılında Kayseri Hava İndirme Tugayında görevli iken yaralanmam sonucu 27 yıldır Tekerlekli Sandalyede yaşamaktayım.
Ülkemizde Türkü, Lazı, Kürdü, Çerkezi, Alevisi, Sünisi çok çeşitli etnik ve dini kültürden gelen kardeşlerimiz vardır. Hepimizin ortak yurdu ise Türkiye Cumhuriyeti'dir. Ülkemizde Kürt Sorunu değil terör, bölücülük sorunu vardır. Maalesef bu bölücülüğe ortak olan ve açılımları ile destekleyen de Başbakan sayın Tayip Erdoğan olmuştur. AKP ve BDP'nin niyeti belli. Bunlar Teröristleri muhatap alarak memlekete ihanet etmektedirler. Türk ile Kürt düşman değil, kardeştir. Erdoğan PKK ile Kürtleri aynı kefeye koyup, eşdeğer tutmuştur. Fakat Unutulmamalıdır ki, bu vatan hiç kimsenin değildir, bu vatan ilk önce canını korkusuzca hiçe sayarak daha 20'li yaşlarda ölüme koşan Şehitlerin ve Gazilerindir. "Memleket elden gitmeden kalk borusunu çalalım, milletimizi uyandıralım..."
Meydanlarda millet kandırılıyor
ZEKERİYA GÖKYAR: 1996 yılında Hakkari – Şemdinli kırsalında yaralanmam sonucu Gazi oldum, 17 yıldır tekerlekli sandalyeye mahkum bir şekilde yaşamaktayım.
Başbakan Erdoğan, ‘Hükümetin Gündeminde Bedelli Askerlik yok derken Bedelli askerliğin çıkarılması, eşitlik anlayışının bozulmasının yanında, kamu vicdanının da derinden yaralayacaktır’ dedikten hemen sonra Bedelli askerliği çıkarmıştı.. Bedelli askerlikten gelen paralar, Şehit Ailelerine ve Gazilere vereceğini belirtti, fakat bu da her zaman ki gibi yalan çıktı. .Ne oldu Sayın Başbakan, nerde kamu vicdanı, nerede verdiğiniz söz? Biz Gazi ve Şehit ailelerinin buradan gelecek paraya ihtiyacımız yok,. Sadece, bize onurlu davranılmasını , bir şeylere alet edilmemeyi istiyoruz.
“Yetmez ama evet” diyenler nerede?
İZZET ERTUNÇ: Ben 1996 yılında Batman – Sason ilçesi kırsalında mayına basmam sonucu iki aağımı kaybettim, 16 yıldır tekerlekli sandalyede yaşamaktayım.
Sayın Başbakan, referandumda ‘evet’ demenin gazi ve şehit yakınlarına pozitif ayrımcılık demek olduğunu söylemişti. Gaziler ve şehit ailelerinden pozitif ayrımcılığı gören yok. Aksine pozitif ayrımcılık bu ülkeyi bölmek isteyen, Abdullah Öcalan’a yapılıyor. Referandumda ‘yetmez ama evet’ diyenlere sesleniyorum, Başbakan sizleri, Türk milletini kandırdı.
Bu Acılım kime yaradı? Teröristlere. Bu ülkeyi bölmek isteyenlere yaradı. Bu açılım; Devlet´e sövenlere yaradı. Sn. Başbakan’ın niyeti iyi imiş, Nasıl bir niyettir bu, Bu ülke için savaşıp, çarpışıp hatta Gazi olmuş komutanlar içerde, teröristler dışarıda.
Bu millet teröristleri affetmez
KORAY GÜRBÜZ: 1998 yılında Siirt – Karadağlarda Teröristlerle girilen çatışmada yaralanarak gazi oldum. Yaklaşık 15 yıldır Engelli olarak yaşamımı sürdürüyorum.
Farkındaysanız, gizli kapaklı işler çevirirken, Habur - Oslo süreci derken, şimdi terörle pazarlık çekinmeden açıktan yapılıyor!.. Bunların Terörle mücadelesine bakın Kandilden gelen katiller, Habur'da seyyar mahkemede salınacak, sonra terörle mücadele etmiş komutanlar nedensiz, kanıtsız, neden suçlandıklarını bilmeden hapishanelerde süründürülecek. Bumudur hak, hukuk? Bu mudur senin adalet? Askerimizi şehit edip, sakat bırakan teröristleri Habur'da saldınız da ne oldu? Silahlar sustu mu? Terör bitti mi? Dağdaki mikropları affettin ne oldu, bu millet o teröristleri afetti mi?
12 yıldır hastanede yatıyorum
ÖMER SEVİNÇ: 2001 yılında Şanlıurfa – Ceylanpınar’da pusu görevinde yaralanıp gazi oldu. 46 defa ameliyat oldu. Halen planlı 5 ameliyatı daha var. 12 yıldır hastanede yatıyor. İki ayağı diz altından kesik. Fakat hastalığı ilerlediği için bacakları diz üstünden kesilecek.
Bu halk, politikacılar ve açılıma destek verenler önce gidip şehitlikleri ziyaret etsinler. Eğer giderseler, şehitlerin huzurunda vicdanlarını sorgulasınlar. Eğer vicdanları yoksa mahşerde şehitlerin yüzlerine nasıl bakacaklarını düşünsünler. Ben Terörle mücadele için Teröristlerden medet uman herkese hakkımı helal etmiyorum.
Şehitler sayesinde huzurlu yaşıyoruz
BARAN TİMUÇİN: 3 Ekim 2008’de Hakkari- Aktütün’de yaralandım. Orada 17 silah arkadaşı şehit oldu, 21 Mehmetçik de gazi oldu. Vücudundan 11 kurşun çıkartıldı. 35 kez ameliyat geçirdi.
Askerliğim sırasında yanımda 24 silah arkadaşım şehit oldu. Arkadaşlarımın Siluetleri gözümün önünden gitmiyor. Şehitler gününde tekrar şehitliğe gelmek beni çok duygulandırdı
--------
Şehitliğe gelemeyen gazilerin anlattıkları
Açılımınızdan bıktık, usandık
SERDAR ÇELENSU : 1993 yılında Şırnak – Cudi dağında mayına basmam sonucu iki ayağımı kaybettim, 20 yıldır tekerlekli sandalyede yaşamaktayım.
Analar ağlamasın, kardeşlik, barış projesiz adı altında, PKK'lılara hangi tavizler verilmiştir. Şehit kanları üzerinden, millet adına hangi pazarlıklar yapılmıştır herkes bilmek istiyor. Başbakan bilsin ki, artık gaziler, şehit aileleri açılımınızdan bıktı. Başbakan, şu teröristler için yaptığının onda birini, Gazi ve Şehit Ailelerine yapmamıştır. Şehit Ailesi ve Gazisi için yaptıklarını tek tek yazıp sıralasın, bakın çıkardık dedikleri kanunlar, ya var olan kanunlardır yada var olan kanunların isimlerinin değiştirilmiş halidir.
Yalan yalan hep yalan
KEMAL AYDIN: 2 Kasım 1989 yılında Hakkari Çukurca ilçesi Kiğılı-Köprülü mevkiine teröristlerle girilen çatışmada yaralandı. 24 yıldır tekerlekli sandalyedeyim. 4 ağır ameliyat geçirdi. Akciğerdeki isabet edip çıkarılamayan terörist kurşunu 2012 yılında çıkarılabildi.
6 ay önce Başbakan, Abdullah Öcalan ile ilgili, ‘idamı düşünebiliriz’, BDP’li milletvekilleri için ‘dokunulmazlıklarını kaldırabiliriz’ diyordu. Şimdi geldiğimiz duruma bakın, Türkiye, terör örgütünün başı Öcalan’dan medet umar hale geldi. Bahaneleri de hazır; Analar ağlamasın. Bunların amacı belli, ilk önce İmralı'dan o melunu çıkartıp, meclise koymayı planlamaktadırlar. Bunlar şehitlerin öcünü alacaklarmış yalan. Şehitlerimizin kanı yerde
Şehitler, kaçakçılık mı yapıyordu
HÜSEYİN SEVİK : 1996 yılında Hakkari – Şemdinli kırsalında Teröristlerle girilen çatışmada yaralanarak Gazi oldum, 47 defa ameliyat oldum .17 yıl tekerlekli sandalyeye mahkum oldum.
Benim şehitlerim, dağda, sınır ötesinde kaçakçılık yaparken mi, canlarını verdiler, gazi arkadaşlarım kolunu, bacağını, gözünü kaybederken çiçek mi topluyorlardı.. Kaçakçı ile Şehit ve Gazi'nin, aynı kefeye konulması, yanlıştır. Şimdi buradan Başbakana soruyorum, Bu kanunu, Öcalan istediği için mi yoksa ilerde affedeceğin, teröristler için mi? Uludere’de ölenler şehit ise, vatan için canlarını verenler, kolunu bacağını veren gaziler, nedir? Biz terörden zarar görenlerin, zararları karşılanmasın demiyoruz, bu zaten kanunlar da var, fakat biz gazi ve şehitlik payesi, verilmesine karşıyız.
Yorum Gönder