Sonrasında ise ana konumuza girip bir rezaleti, yine belgelerle sizlere sunacağım.
Yıl 1914. Osmanlı Birinci Dünya Savaşı’na bulaşmış, bir sürü cephede savaşıyor.
Çanakkale, Irak, Filistin, Suriye ve belki en önemlisi, Doğu Anadolu.
Rus orduları sınırımızdan girmiş, ilerliyor. Sarıkamış önlerinde 90 bin askerimiz şehit oluyor.
Yıl 1915. Rus orduları Kars, Sarıkamış, Van, Bitlis, Erzurum ve Erzincan’ı ele geçirdi. Doğu Anadolu’da yaşamakta olan yüz binlerce Ermeni, ordumuza karşı ayaklandı.
Ermeniler tarafından örgütlenenler Rus ordusuyla işbirliğine girip ordumuzu arkadan vuruyor, Van ve Bitlis Ermeniler tarafından işgal ediliyordu. Amaç, Türk topraklarında bağımsız Ermenistan devleti kurmaktı.
Ordumuz geri çekildikçe saldırılar artıyor, hükümet bu konuda bir önlem almak zorunda kalıyordu.
1915 yılında çıkarılan bir yasa ile savaş bölgesindeki isyancı Ermenilerin başka yerlere taşınması karara bağlandı. Bunların tamamı Osmanlı uyruğu idi.
Buna “Tehcir” (Zorunlu göç yasası) diyoruz.
Ermeniler o zaman Osmanlı toprağı olan Lübnan ve Suriye’ye sevk edildi.
Bütün bu süreç boyunca, işin en başından beri Müslüman-Ermeni savaşı sürüp gidiyor,
dışarıdan destekli Ermeniler vurdukça vuruyordu.
Bu aşamalarda iki taraftan da çok sayıda ölen oldu.
Bu olaylar yaşandıktan uzun yıllar sonra pek çok ülkede büyük bir Ermeni tantanası
başlatıldı:
“Türkler Ermeni soykırımı yaptı!”
Türkiye Cumhuriyeti bu asılsız iddialarla uğraşırken, günün birinde ASALA isimli Ermeni terör örgütü kuruldu ve dünyanın çeşitli ülkelerinde 48 diplomatımız bu örgüt tarafından öldürüldü.
O kadar ki, örgüt Ankara’da Esenboğa Havaalanı’nı bile basıp insanları öldürdü. Katil Levon Ekmekçiyan Ankara’da idam edildi.
1915 yılındaki “Soykırım” iddiaları tamamen palavra. Karşılıklı çatışma var, kendi ülkesine isyan edip ordumuzu arkadan vuranlar var. İki taraftan da çok sayıda insan öldü.
* * *
Türkiye’nin, sinesinde en çok hain ve işbirlikçi barındıran ülkelerden biri olduğunu
hepimiz biliyoruz.
Bu kesimler bundan bir süre önce, Ermeni soykırımı (!)
iddialarını yeniden gündeme getirdiler ve “Ermenilerden özür diliyoruz” kampanyaları başlattılar.
Şimdi o konuya dönelim ve günümüze gelelim. Bu aşamada çok ilginç bir olayı size belgelemek durumundayım.
“Ermenilerden özür diliyoruz” kampanyası, imzalanan ve bütün dünyada çeşitli dillerde yayınlanan bildirilerle başladı:
“Bu acı bizim acımız. Bu yas hepimizin yası. 1915’te bu topraklarda 1.5-2 milyon Ermeni
yaşıyordu…
Nisan 1915’te gönderilmeye başlandılar. Onları kaybettik. Mezarları bile yok.
Büyük felaketin
-Ermeni soykırımının (!)- vicdanlarımıza yüklediği büyük acı ise olanca ağırlığı ile var.
Bu büyük acıyı yüreğinde hisseden bütün Türkiyelileri 1915 kurbanlarının önünde saygıyla eğilmeye çağırıyoruz. Siyahlar içinde, sessizce.
Ruhlarına yakacağımız mumlarla ve çiçeklerle…
Çünkü bu acı bizim acımız, bu yas hepimizin.”
* * *
Liboş kafilesi İstanbul’da Taksim Meydanı’nda ve çeşitli yerlerde bir araya geldi,“Türkiyeliler” tarafından oturma eylemi yapıldı, mumlar yakıldı, “Soykırım” kınandı!
İçlerinde sanatçılar, gazeteciler, yazarlar vardı.
Aynı gün Ermenistan’da ulusal yas ilan edilmişti ve göstericiler Türk Bayrağı’nı yakıyordu.
İmza kampanyası sürüp gidiyordu. Çankaya’daki Abdullah Gül açıklama yaptı:
“Türkiye’de özgür ve demokratik bir ortam yaşanıyor. Canlı bir
tartışma var. Bundan memnuniyet duyarım.”
Dışişleri Bakanlığı sözcüsü konuştu:
“Türkiye’de her konu rahatlıkla konuşulabilmeli!”
O sırada Ermenistan’la dost olmuşlardı, kucaklaşıyorlardı!
* * *
Bu Ermenici eylemleri örgütleyen ve yayınlanan rezil bildiriye imza koyanlar arasında ilginç isimler vardı.
Hasan Cemal, Tarhan Erdem, Cengiz Çandar, Doğu Ergil, Ertuğrul Kürkçü, Leyla Zana, Hadi Uluengin, Sırrı Sakık, Sırrı Süreyya Önder ve Sezgin Tanrıkulu!..
Bildirinin giriş cümlesi aynen şöyleydi:
“1915’te Osmanlı Ermenilerinin maruz kaldığı Büyük Felaket’e duyarsız kalınmasını, bunun inkar edilmesini vicdanım kabul etmiyor.
Bu adaletsizliği reddediyor, kendi payıma Ermeni kardeşlerimin duygu ve acılarını paylaşıyor, onlardan özür diliyorum.”
* * *
Şimdi gelelim günümüze!
Tayyip birkaç gün oturdu, adamlarından görüş aldı ve akıllı insanlar adıyla piyasaya süreceği seyyar tiyatronun artistleri ile koronun solistlerini birer birer seçti.
Çok ilginçtir, o günkü rezil Ermeni bildirilerine imza koyan şahıslardan bir bölümü, şimdi onun “63 akil adam” ekibinde yer alıyor.
Bazıları şöyle:
Tarhan Erdem, Kezban Hatemi, Murat Belge, Doğu Ergil, Oral Çalışlar, Yıldıray Oğur, Yücel
Sayman, Mithat Sancar, Baskın Oran, Ali Bayramoğlu, Lale Mansur…
Sen birkaç yıl önce “Ermeni soykırımı yaptık, onlardan özür diliyoruz” bildirilerine imza koyacaksın, sonra da “Ödül” olarak Tayyip’in akıllı insanlar listesinde yerini alacaksın. Oh beee, ne güzel iş!
O halde Tayyip, onların soykırım iddiasını ve yaklaşımı destekliyor.
Eğer aksini iddia ediyorsa çıksın ortaya ve açıklasın.
* * *
Tayyip bu “Ermenici” tipleri seyyar çadır tiyatrosuna dahil ederken elbette ki bir
bildiği vardı! Ama neydi?
İşte bunu bilemiyorum.
Şimdi bunlar yakında turları hızlandıracak, beş yıldızlı otellerde devlet kesesinden ağırlanırken belki sizin oralara da gelip “Hükümetimize destek verin” diyecekler…
Onlara mutlaka sorun:
“Palavrayı bırak da, senin o bildiride hangi nedenle imzan var? Hangi nedenle
Ermenilerden özür diledin? Sen hiç mi tarih bilmiyorsun?.. Ya da hain misin?..”
Bazıları diyecektir ki “Valla ben o metni okumadan imzalamıştım, kusura bakmayın!..”
İnanın, hiçbiri sizin karşınızda o bildiriyi savunamayacaktır. En fazla şunu söyleyeceklerdir:
“Şimdi o konuya girmeyelim canım, bizim amacımız başka. Ermeni bildirisini bir başka zaman tartışırız…”
Biri bile, attığı imzanın arkasında duramayacaktır.
Evet, Tayyip’in Türk milletini kafakola almak için oluşturduğu akıllı insanların bir bölümü işte böylelerinden oluşuyor.
Tarihi saptıranlardan, kendi ülkesini, kendi insanını soykırım yapmakla suçlayan
liboşlardan…
Ve Tayyip hiç sıkılmadan bu gibilerle işbirliği yapıyor, onları milletimizin önüne ikna mangaları olarak gönderiyor!
Ben size işbirliğini belgeledim. Bundan sonra görev size düşüyor.
SÖZCÜ
Yorum Gönder