Çivi tutmaz, çünkü şu ya da bu nedenle yerinden oynamış, deliğini büyütmüştür. “Çivisi çıkmış” ülkenin durumu da budur. Kolay kolay önlem, öğüt dinlemez; hele aynı öğütlerle önlemler hep ardı ardına söylenmekte ise çivi hiç tutmaz.
Çivisi çıkmış ülkenin idamdan dönmüş terör reisine ister istihbarat başkanınızı ister müsteşar muavininizi gönderin, aynı kafayla gönderildikçe terör sürecektir. Çünkü çiviler tutmuyor. Kaç İmralı seferi düzenlendi, Talabani ve Barzani’yle kaç kez konuşuldu; hâlâ anlaşılmadı mı onların hep birlikte bir Kürt devleti kurmaya karar verdikleri?
Biz de bilmiyor muyuz, bizim devleti kuranların bir ulus-devlet cumhuriyeti kurduklarını ve bu devlette etnik köken, din, mezhep vesaire ayrılığı olmaması gerektiğini, yapılan bütün hatalara ve yanlış uygulamalara karşın temel ilkenin vatandaş eşitliği olduğunu? O halde, demokratik özerklik, anadilde öğretim falan gibi yeni moda oyunlar oynayanların peşinde koşmak niye?
Cumhuriyetin doğru ilkelerini doğru uygulamak, yanılmalarını düzeltmek, örneğin Kürt vatandaşlara şu ya da bu nedenle farklı davrananları cezalandırmak varken?
Berrak bir söylemle vatandaşlara iki ilkeyi tam anlatabilmeliyiz.
Birincisi, etnik köken, anadil, inanç vatandaşın bireysel kimliği sayılır; onun korunmasını, kişisel ya da topluluk olarak herkesten saygı görmesini sağlamayı devletten istemek vatandaşın haklarındandır.
İkincisi, etnik farklılıklar, devletin bütün görevlerini her zaman ve her yerde bütün vatandaşlar için eşit olarak yerine getirmesini engelleyecek ya da zorlaştıracak biçimde etnik temellere dayalı siyasal ya da yönetsel özerkliklere yol açmamalıdır. Öylesi, evrensel hukukun, devletin, kısacası birlikte yaşamın temel ilkesi olan eşitliğe ters düşer.
Çivi, bu ilkeye göre sağlam çakılmalıdır; şunun bunun siyasal derebeyliği uğruna çakıldığı yerden oynatılırsa çıkıp bizim bir yerimize batar, rahat oturamayız.
Mümtaz Soysal/Cumhuriyet
Yorum Gönder