Daha açık söyleyelim:
AKP İslamcı bir kimlik siyaseti güdüyor...
PKK ise Kürtçü bir kimlik siyasetinin temsilcisi.Biri dinci biri etnikçi iki kimlik siyaseti arasında Türkiye’deki demokrasi güme gidiyor!
Türkiye’deki demokrasi eksikliği sadece Kürtlerin sorunu mudur?
Sünni mezhepçi baskı, etnik kimliğine bakmaksızın herkesi bunaltmıyor mu?
İşin tatsız tarafı, gerek AKP, gerekse PKK, varoluşlarını bu kimlik siyasetlerine dayamış durumdalar:
AKP, hem ülkenin bütün sorunlarına çözümü Sünni İslam çizgisinde arıyor...
Hem de Kürt sorununun çözümünü bile bu çizgide, milliyetçiliği reddederek oluşturmaya çalışıyor.
PKK ise varlık nedenini ve temsil gücünü bütünüyle Kürtlüğe dayamış durumda.
Gerek AKP, gerekse PKK, işlerine geldiği zaman demokrasi konusunda mangalda kül bırakmıyor...
Ama iş uygulamaya geldiğinde birbirlerine karşı silahlar konuşmaya başlıyor...
Halka karşı da, AKP, TOMA’ları, Akrepleri, buldozerleri, kimyasal gazı, kimyasal karıştırılmış tazyikli suyu, PKK ise doğrudan Kalaşnikofları devreye sokuyor!
Türkiye’nin bütün sorunları gibi, “Kürt sorunu” da, demokratik yapı içinde, demokratik süreçlerle çözülür...
“Demokratik yapı” ve “demokratik süreçlerden” kastım, hem AKP hem de PKK açısından, sadece karşı tarafla ilişkilerde değil, kendi içinde de “demokratik ilkelere” uygun tutum ve davranışların sergilenmesi, ayrıca ideolojik ve siyasal hedef olarak demokrasinin benimsenmesidir...
Siz böyle bir durum görüyor musunuz?Ben Gezi’ye, ODTÜ’ye, Silivri’ye, Ankara’ya Kandil’e ve İmralı’ya bakınca tam tersine bir gidiş gözlemliyorum...
Dilerim yanılıyorumdur!
Emre Kongar
Yorum Gönder