Kızların okutulmasından söz açılınca “iyi, okusunlar da, ama o sefer erkeklerimizi evlendirecek kız bulamıyoruz” deniyormuş. Hele kızların ilköğretim ötesinde okuyup meslek, bilgi ve hatta bilim sahibi olmasından söz edilince, kim bilir neler deniyordur? Hele “evlenecek” yerine “evlendirilecek” derseniz.
İster istemez, bir yığın soru geliyor insanın aklına.
Birincisi şu: Peki, sorunu tersine çevirip kızları evlendirecek erkek kolay bulunabiliyor mu? Erkekler iyi eğitilmemiş ya da okutulmamışsa, kızları evlendirecek erkek bulunabilir mi? Anababalar rasgele birine mi vermelidirler kızlarını?
İkincisi, daha doğrusu ve hatta belki birincisi, asıl doğru olan kızlarla oğlanları iyi yetiştirip okutabilmek, her iki cinsi de kendi tercihini doğru yaparak sağlam düşünceyle iyi karar vererek evlenmelerini sağlamak değil midir? Bir adım daha ötesi yahut berisi, analar ve babalar olarak, onların evlenirken sizlere de danışarak fikir almalarını beklerseniz, sizlerin iyi yetiştirilmiş olmanız gerekmez mi?
Üçüncüsü ve herhalde zamane dünyanın koşullarından doğanı şu: Dengesiz, düzensiz, hatta ekonomik ve sosyal bakımdan çarpık düzenli bir toplum yaratmışsanız ya da yaratanları baştacı etmişseniz, neredeyse vahşi iklimlerdeki orman yasalarına benzer biçimde güçlünün, zenginin, seçkinin güçsüzü, yoksulu, garibanı ezdiği bir yeryüzünde kimi kimle evlendirirken içiniz rahat edebilir ki?
O zaman da, şu dördüncüsü: Gururlu “Cemahiriye”sinde kendine ve inancına göre bir çeşit “sosyal devlet” kurarak parasız okuttuğu gençler evlenirken onlara bedava konut verip asgari geçim koşulları sağlayan bir Kaddafi’nin arsız dünya egemenlerince zavallı insanlara linç ettirilmesine niçin seyirci kaldınız, hatta çanak tuttunuz?
Şimdi, vicdanınıza sorun, nasıl “kızlar okusun da ama..” diyebilirsiniz? Okuyacaklar, elbet. Sonrasını siz de düşünün.
Mümtaz Soysal/Cumhuriyet
Yorum Gönder