Parti disiplini mi?
Çizgisi ne olursa olsun, Başbakan’a mutlak bağlılık mı?
ABD’nin övgülerinden ileri gelen bir aldanış mı?
İktidar etkisi altındaki diplomatların bürokratik ağırlığı mı?
Yoksa düpedüz, ülke çıkarlarını yanlış değerlendirme mi?
Şöyle ya da böyle, Sayın Dışişleri Bakanı’nın Suriye konusunda bunca tartışmalı bir tutumu coşkuyla sürdürmesini anlamak güçtür.
Yanlışın, tehlikeli ve onarılmaz sonuçlara varmadan, bir an önce değiştirilmesi gerekiyor. Suriye Dışişleri Bakanı Velid Muallim’in Utku Çakırözer’e söyledikleriyle açılan fırsat kapısının şu sırada hemen kapanması, yanlış üstüne yanlış eklemek olur.
Bu sütunda defalarca yazıldı: “Arap Baharı” denen ve Afrika kuzeyini yangın yerine çeviren olaya Ankara’nın da karışıp Batılı büyük sermayenin petrol kokulu hesapları için görev üstlenmesi, Türkiye’nin çıkarlarıyla zaten büyük bir çelişki oluşturmaktaydı. Son gelişmeler, bu çelişkinin ülkeyi aşama aşama hiç küçümsenmeyecek bir tehlikenin uçurumuna sürükler gibidir: Şam muhalifi birtakım grupların sanki özgürlük mücahitleriymiş gibi bağra basılması, toplantılarına kucak açılması, “insani yardım” koridoru kurma bahanesiyle komşu topraklara girme gibi bir olasılığın ortaya atılması başka türlü nasıl açıklanabilir?
Bereket, başkalarınca kışkırtılan ve ancak asker gücüyle gerçekleştirilebilir türden olan bu hevesler, Silahlı Kuvvetler’in bilinçli ve sağduyulu direnişi sayesinde kursaklardan yukarı çıkamıyor .
Ama yine de bir komşunun toprakları konusunda bu çeşit niyetler beslemek ve hatta dile getirmek yakışıksız olmakta. Komşular bizim topraklarımıza ilişkin böyle sözler etseler hoşumuza gider mi?
Kısacası, Suriye konusunda değişik ve olumlu bir ulusal tutum oluşturmanın zamanı gelmiş ve geçmek üzeredir. Sonra zor olabilir. Gemiciler bilir; denizleri baştan yararak dalga üstüne gitmek iyidir de, geç kalınırsa dönüş anında büyümüş bir dalga bordadan vurup devirebilir tekneyi .
Yorum Gönder