Eski Genelkurmay Başkanı görevli olduğu dönemle ilgili kimi gerçekleri söylüyor.
Fakat beri yandan kimi açıklamaları garipsenecek bir içerik taşıyor.
Örneğin; AKP iktidarından kaygılanan komutanlar arasındaki görüşmelerde “muhtıra verelim” diyen Kara Kuvvetleri Komutanı Aytaç Yalman’ı “teklif değil, bir hareket tarzıydı” diye himaye ediyor.
Ama İstanbul’daki seminerde “en tehlikeli senaryonun amacını ‘biraz’ aştığını, siyasi kişiler ve siyasi olaylar gerçekmiş gibi oynandığı duyumların kulağına geldiğini” söyleyerek Balyoz davası sanıklarını suçlayan bir davranış sergiliyor.
Genelkurmay Başkanı’nın “kulağına ‘duyumlar’ geliyor”; ama, örneğin 1. Ordu Komutanı’nı çağırarak bu duyumların aslı faslı nedir diye bilgi almıyor. Ya da resmi bir yazıyla semineri düzenleyenleri uyarmıyor.
Kara Kuvvetleri Komutanı’na “bu işle meşgul olmasını” emrederek kenara çekiliyor.
***
Özkök’e “hakkındaki karalama kampanyasının ne zaman başladığını” soran Silivri yargıçlarından Haşıloğlu’nun sorusuna da Özkök’ün verdiği yanıtlar doyurucu değil.
Kara Kuvvetleri Komutanı iken Genelkurmay Başkanı Hüseyin Kıvrıkoğlu’nun sevgisini kazandığını, fakaaat Kıvrıkoğlu’nun “Genelkumay Başkanlığı’na geçişi sırasında ‘irtica ile mücadele konusunda iyi çalışamayacağını’ düşünerek Genelkurmay başkanı yapmayacağını” söylediğini açıklıyor.
Fakat Kıvrıkoğlu’na karşın Genelkurmay Başkanlığı’na atanmasındaki gizemi açıklamıyor Özkök. Tabii mahkeme sormuyor.
O günlerde Cumhuriyet’te:
Özkök’ün atanmadan önce AKP liderlerine yakınlığı ile tanınan milletvekilleri ile görüşmeler yaptığını…
… RTE’nin Başbakan olmadan önce yakın ve sıkı dostluk kurduğu Amerikalılardan Özkök ile görüştürülmesini sağlamalarını istediğini içeren haberler yayımlandı.
Nitekim tanık Özkök’e mahkeme soruyor: “2002 seçimlerinden hemen sonra resmi hiçbir sıfatı (milletvekili bile) olmadığı halde ve hapse hüküm giymişken RTE ile neden görüştünüz? Görüşmede ne planladınız?”
Özkök’ün yanıtına bakınız: “Benim takdirimdir!”
Tarihsel tanık tarihsel gerçekleri açıklamaktan kaçıyor.
***
RTE’nin orduyu cumhuriyetin ordusu olmaktan çıkaran süreç Özkök’le başlıyor, Büyükanıt’la sürüyor ve bugün tak-şak olgusuna varıyor.
2002’lerde öylesine bir yakınlık kurulmuş ki askerle hükümet arasında:
Emrindeki Genelkurmay Başkanı’na, örneğin arabaya binerken RTE’nin neden öncelik vererek kenara çekildiği ve Özkök’e hangi nedenlerle Başbakan’ın “hocam” diye hitap ettiği bugün sorulmuyor.
Yalanlamasına yalanladı ama Özkök’ün AKP hükümeti ile “darbe söylentilerini ya da asker arasındaki kimi olasılıkları ‘Başbakan’a aktararak AKP hükümeti ile sıkı fıkı görev yapması”, tabii şimdi unutuldu. Genelkurmay Başkanı’nın “hükümetle ilişkileri şiir gibi” özetlediği de yaygındı.
***
1 Mart tezkeresi ile ilgili gelişmelerdeki anlatımları da kimi gerçekleri saklıyor.
Türk subaylarının başlarına Amerikan askerlerinin çuval geçirmesi olayını bir iki etkisiz çıkışına karşın sindiren Genelkurmay Başkanı Özkök; 1 Mart tezkeresinin kabul edilmesi için zamanın ABD Savunma Bakanı Wolfowitz’in kendisinden hükümete baskı yapması istediğini, ama kabul etmediğini söylüyor.
Ne var ki bu açıklamasında da yanlışlık veya saptırma var.
ABD reddedilmesi olasılığına karşı askerin Meclis’e baskı yapmasını istiyor.
Üstelik Özkök’ün hükümete baskı yapmasına gerek yok.
Tezkerenin Meclis’ten geçmesinde Özkök, Başbakan’ın yanında.
Millet Meclisi’nde tezkerenin görüşülmesinden önce toplanan Milli Güvenlik Kurulu’nda, ABD önerilerinin onaylanmasına karşı çıkan Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’i, Başbakan Gül’le birlikte ikna etmeye çalışıyor.
Amerikalılarla yapılan ikili görüşmelerde tezkerenin içeriğini kabul etmiş; Cumhurbaşkanı Sezer’e, şayet tezkere kabul edilirse sağlanacak askersel yararlardan söz eden bir Genelkurmay Başkanı...
Bugün ABD’nin baskı dayatmalarına karşı çıktığını söylemesi tarihsel tanığa pek yakışmıyor.
Unutmasın Özkök: Bir gün gelecek gizli kalan, günün icapları gereği üzerine gidilmeyen gerçekler açığa çıkacak:
Kim kimdir göreceğiz.
Yorum Gönder