Bize kim ağlayacak?

Başbakan ne diyor?
“Maalesef terör yayılma noktasında!”
Doğrudur! Ülke Şemdinli’den FOÇA’ya kadar ateş içinde…
Hal böyleyken Başbakan ne yapıyor?
Türkiye’den çok dışarıyla uğraşıyor!
“İslam Dünyası’nın liderliği hevesine kapılan Tayyip Bey, ülkemizin insanlarını acılarıyla baş başa bırakıp Suriye’deki muhaliflerin. Gazze’deki Filistinlerin, Somali’deki aç insanların yardımına koşuyor, bir Güneydoğu Asya ülkesi olan Myanmar’ın Arakan bölgesindeki Müslümanlara yardım malzemesiyle dolu uçak yolluyor!
Bu yetmiyor eşi Emine Hanım’ı başka bir uçakla yine yardım için Myanmar’a yolluyor.
Kafilede” Sıfır soruncu “Dışişleri Bakanı Davutoğlu Efendi de var!
Eski adı Birmanya olan Myanmar’a giden Başbakan’ın eşi Emine Hanım havaalanında resmi devlet görevlisi gibi konuşup” Bölgede yaşanan dramı yerinde görerek tespitler yapacağız” diyor…
Sonra efendim, Myanmar’a varıyorlar! Emine Hanım yufka yüreği, halkın durumuna dayanamıyor, gözlerinden yaşlar boşanıyor, onların acıklı haline ağlıyor da ağlıyor!
Peki, Türkiye’de yaşanan dramlar ne olacak, açlık sınırında yaşayan milyonlarca Türk insanına ne zaman sıra gelecek? Onların haline kim ağlayacak?
Emine Hanım, Türk halkının nerede olduğunu bile bilmediği Mynmar’ın Arakan bölgesinde gözyaşı dökerken, Şemdinli’de askerlerimiz teröristlerle göğüs göğüse çarpışıyor, yürekler dağlanıyor, ocaklar sönüyor!
Hali pür melalimize (acınacak halimize) ağlayan yok!
Sonrada soruyoruz: Neden biz bu haldeyiz?
Tokmak /SÖZCÜ