Bir tanesi, Rahşan adını taşıyordu. Başbakan Bülent Ecevit’in eşi!.. Hapishaneler bir anda boşaltıldı. Önce herkes alkışladı, ama çok geçmeden de eleştirmeler!..
Durup dururken neden af?
Ne gereği vardı gibi sözler!..
Her af olayında toplumda önce bir rahatlama olur, ama sonra başlar kötülemeler!..
Bu kaçıncısı!.
Genel aflar bir topluma yararlı mıdır, yoksa daha mı kötüdür? Afla çıkanların bir kısmı yeniden cezaevine döner, bu yüzden de af karşıtları “Biz demedik mi” diye söylenirler...
***
1950 yılında da bir genel af olmuştu. Demokrat Parti’nin iktidara gelmesinden birkaç gün önceydi. Yeni iktidar da affa karşı çıkmadı. Tüm cezaevleri, hapishaneler bir anda boşaldı.
Bu arada sevgili şairimiz Nâzım Hikmet de bu aftan yararlanmıştı. Bir süre geçti. Bir de baktık Nâzım Hikmet bir yabancı vapurla Rusya’ya gitmiş... Oysa hapisten çıktığından beri gözaltında idi. Evinin, kapısının önünde korumalar, gözleyenler vardı. Kimi simitçi, kimi dondurmacı, kimi bilmem ne, ama hepsi polis!..
***
Ben şaşmışımdır; bunca korunan, saklanan, bir yere gitmemesi için takipte bulunulan şair, nasıl olmuş da yoldan geçen Rumen vapuruna bir motorla gitmiş...
Yıllar sonra öğrendik, bir genç, motoruyla onu yoldan geçen gemiye götürmüş, olmuş bitmiş!.. Kaçmaması için bütün tedbirler alındığı halde nasıl olmuş da Nâzım Hikmet bu işi başarmış; demek bilerek kaçmasına göz yumulmuş!..
O günlerin hükümeti Nâzım’ın ülkeden gitmesini mi istemiş, buna bilerek mi göz yummuş!.. Nerdeyse, askere alınacaktı Nâzım! Oysa Deniz Harp Okulu’ndan çıkmıştı. Ama bilinmezdi, belki de askerde öldürülürdü! En iyisi, dünyaca tanınan bir büyük şairin ülkesinden uzaklaştırılması iktidardakiler açısından çok daha iyiydi.
***
Gelelim genel af konusuna!..
“Rahşan affı”nı niye anımsatıyorum. Rahşan Ecevit’in yaptığını niye Emine Erdoğan yapmasın! Emine Hanım da genel bir aftan yana niye olmasın? Rahşan, bu eylemiyle tarihe geçti, Emine Erdoğan da tarihte yer almak istemesin?
Evet, toplum büyük bir genel af bekliyor, asker sivil herkes!
Yorum Gönder