PKK’nın ve BDP’nin Kürt kökenli vatandaşlarımızın temsilcisi gibi görülmesine isyan eden, gaziler, AKP’den bir şey beklemediklerini, ülkenin bölünmesine yol açan politikalar izlediklerini öne sürdüler. CHP’nin bu süreçte AKP’ye bilerek ya da bilmeyerek destek olmasına kızan gaziler, MHP’nin sessizliğini ise hayretle karşıladıklarını anlattılar. CHP Genel Başkan Yardımcısı Gülseren Onanç’ın, şehit anaları ile terörist analarını bir araya getirme projesini de gülünç bulduklarını kaydeden gaziler, kimsenin annesiyle bir sorunu olmadığını, Onanç’ın gündeme gelmek için böyle bir yola başvurduğunu öne sürdüler.
Türkiye’nin hemen her ilinden, ilçesinden şehit ve gazisi bulunduğunu, PKK’nın başı ile yapılan görüşmelerin normal bir şeymiş gibi kamuoyuna duyurulması ve vatandaşın tepki göstermemesi de gazileri üzdü. Gaziler, Kürt kökenli vatandaşlarımızın sorunlarının bulunduğunu, ancak bunun çözüm yolunun PKK ve BDP’den geçmediğini öne sürdüler.
Gaziler, “Şimdi söz bizde” dediler ve görüşlerini, eleştiri ve önerilerini SÖZCÜ’ye şöyle anlattılar:
- Ümit Kaplan: Hesabını mutlaka verecekler
1997 yılında Kuzey Irak’ta teröristlerle girilen çatışmada yaralanarak gazi oldum. 16 yıldır tekerlekli Sandalyede yaşamaktayım. Yanımda bir çok silah arkadaşım şehit oldu. AKP’nin Askerimizi Şehit eden ve bizi bu hale getiren Apo'yu, Kürt sorununda çözüm noktası olarak görmesi ve muhatap alması bizleri derinden yaraladı. Biz, gazi ve şehit ailelerinin çözülmemiş bir çok sorunu varken PKK’nın sorunlarını çözmede sınır tanımayan AKP, gazi ve şehit ailelerini görmezden gelmesinin hesabını elbet bir gün verecektir. Ama bu dünyada ama öbür dünyada…
- Ertan Acır : PKK’nın eylemleri normal görülüyor
Kayseri Hava İndirme Tugayında görevli iken yaralanmam sonucu 27 yıldır tekerlekli Sandalyede yaşamaktayım. Öz yeğenim Duyal Ceylan da, 19 Kasım 2012 günü Şırnak'ın Uludere ilçesi, Gülyazı beldesinde mayın patlaması sonucu ağır yaralandı, 1 Aralık 2012’de şehit oldu. Henüz 20 yaşında olan yeğenim bir evim bir çocuğuydu. Annesi, babası çocuk yaşta ölen Duyal, bir çok zorluk ve sıkıntı ile büyütmüştük. Yeğenimi, bütün hayalleri ile kara toprağa gömdüm.
Devletler, hiçbir zaman teröristleri muhatap almamış, taviz vermemiştir. Fakat, AKP’nin, sözde aydınları ve CHP’nin ‘bebek katili’ olarak tarihe yazılan APO’yu ‘Kürt lider’, “çok önemli bir figür’, ‘barış için kilit adam’, ‘fahri Başkan’, ‘baş müzakereci’ olarak gösterme çabalarına anlam vermek mümkün değil. Bu adamın terörist, katil olduğunu unutup Kürt sorunun çözümünde terör örgütü başını ve onun uzantısı partiyi muhatap görüp PKK’nın yaptığı eylemleri unutup bunu normalmiş gibi halkımıza gösterenler kimin için hizmet ettiklerini sorgulamalarını istiyorum.
- Serdar Çelensu: Şehit ve gaziler niçin yok sayılıyor
1993 yılında Şırnak – Cudi dağında mayına basmam sonucu iki ayağımı kaybettim. 20 yıldır tekerlekli sandalyede yaşamaktayım. ‘Terörle bir yere varılmaz’ sözüne bende inanıyorum. Fakat 15 Ocak 1999’da Kenya'da yakalanıp İmralı'ya atıldıktan sonra 2000 yılı başında sıfırlanmış olan terör ne oldu da yaklaşık 8 yıl içinde 900'ü asker 1200 kadar yurttaşımızın can vermesine ve yüzlerce askerin sakatlanmasına yol açmıştır?
Ne oldu da yıllarca emperyalist Amerika ve İngiltere’nin desteği ile Kuzey Irakta teröre destek veren Barzani ve Talabani’nin yaptıkları unutturulup halkımıza masummuş gibi gösterilip ve terörist başı Mandela’ya benzetildi.
Bir çok şehit ve gazi arkadaşım gibi ben de bu topraklar için kan döktüm, bu topraklarda bizimde hakkımız var, Kanla sulanmış bu topraklarda bizleri yok sayıp teröristleri muhatap alanlara soruyorum : Siz kim oluyorsunuz da şehit ve gazileri yok sayarak teröristlerle anlaşma yoluna gidiyorsunuz? Hiç birine hakkımı helal etmiyorum…
- Zekeriya Gökyar: Kemal Kılıçdaroğlu’nu kınıyorum
1996 yılında Hakkari – Şemdinli kırsalında yaralanmam sonucu gazi oldum. 17 yıldır tekerlekli sandalyeye mahkum bir şekilde yaşamaktayım. Terörle yıllarca süren mücadelede binlerce şehit ve bir o kadar da gazi verilmesine karşın, AKP’nin sözde ‘Kürt Açılımı’ politikasıyla başlayıp ilk önce Habur’da teröristleri bir kahramanmış gibi karşılatmış ve anlamadığım bir mahkeme ve kanun kararıyla serbest bırakılmasına neden olmuştur.
Sürecin devamında AKP, Oslo’da Başbakanın emriyle PKK’ya taviz ve sözler verilmiştir. Şimdi ise hapishanede yatan bir teröristi masum gösterme çabaları karşısında halkımızın duyarsızlığı ve umursamazlığı anlam vermek mümkün değil. Ayrıca, Atatürk’ün kurduğu CHP’nin, başındakilerin Atatürk devrimlerini unutup bu süreçte görevliymiş gibi duyarsız kalması ve süreci destekleyici açıklamaları da şaşırtıcı. CHP Genel Başkan Yardımcıları Sezgin Tanrıkulu, Gülseren Onanç, milletvekilleri Hülya Güven, Hüseyin Aygün’ün söylemlerine sessiz kalıp buna izin vermesinden dolayı Kemal Kılıçdaroğlu’nu da kınıyorum.
- Hüseyin Sevik: Madem Öcalan’la müzakereye oturulacaktı bu kadar can niye gitti?
1996 yılında Hakkari – Şemdinli kırsalında çatışmada yaralandım ve gazi oldum. 47 defa ameliyat oldum yaşadığım sıkıntının haddi hesabı yok. Terörist başı APO’nun talimatı ile 20 yaşında ve hayatımın baharında 17 yıl tekerlekli sandalyeye mahkum edilmiş biriyim.
Sayın Başbakana sormadan edemiyorum: Madem sonunda barış için Öcalan'la müzakere noktasına gelinecekti, niye bu kadar can gitti? Madem, PKK’ya bu kadar imtiyaz sağlayacaktınız neden ‘terör örgütü ile görüşen şerefsizdir’ dediniz? Madem BDP’yi bir çözümün parçasıydı neden 4 Aralık'ta ‘BDP çözümün bir parçası olmak yerine terörün bir parçası oldu’ diyerek dokunulmazlıkların kaldırılmasını istediniz? Bir ayda ne değişti? Madem, APO Kürt hareketinin bir çözüm noktası, neden haziran ayında ‘Biz olsak Öcalan idam edilirdi’ dediniz? 6 ayda ne değişti de ‘Asmayalım, besleyelim mi’ noktasına gelindi?
- Zafer Cömert: Madem istedikleri verilecekti, onca şehit, gazi neden?
1996 yılında Diyarbakır – Lice ilçesinde silah yaralanması sonucu sakatlandım. 17 yıldır tekerlekli sandalyede yaşamaktayım. AKP, CHP, BDP sıraya girmiş İmralı'daki eli kanlı katili barış güvercini yapmaya çalışıyorlar. Bu durum karşısında millet uyanmasın diye olağanüstü bir çaba gösteren Türk medyasının eşsiz yazarlarının da hakkını vermek lazım işlerini iyi yapıyorlar!
PKK terörünün dağdaki katiller silah bırakacakmış, eylemlerine son verilecekmiş. Yani yüzlerce Askerimizi şehit edip sakat bırakan katiller affedilip serbest bırakılacak. Peki, bütün bunlar neyin karşılığında olacak? Eğer bu katillerin her istediğini verecektiyseniz, benim arkadaşlarım neden gazi oldu, neden bunca genç şehit edildi? En başta verseydiniz de bizde kurtulsaydık sizde?
- İzzet Ertunç: Gelsin, önce benimle görüşsünler
1996 yılında Batman – Sason ilçesi kırsalında mayına basmam sonucu iki ayağımı kaybettim, 16 yıldır tekerlekli sandalyede yaşamaktayım. AKP hükümeti ve BDP İmralı da terörist başıyla görüşmeler yaparken, diğer yandan da AB temsilcileri 16 Ocak 2013 tarihinde 3 gün boyunca Öcalan la görüşmek için İmralı'ya geliyorlarmış.
Gelsinler önce benimle görüşsünler. Onlara 16 yıl boyunca tekerlekli sandalyede nasıl yaşadığımı, çocuklarımı kucaklayamadığımı, gezdiremediğimi, annemin babamın bana bakarken nasıl içlerinin yandığını, başkalarının bana acıyarak bakmalarını diğer taraftan bir çok insanın ‘bana ne, benim için mi gazi oldun’ deyip onurumu kırmalarını, kısaca hayatımın nasıl mahvolduğunu, karşılığının sonunda bir hiç olduğunu anlatayım.
Devleti yönetenler benim sıkıntımı derdimi çözeceğine hayatımın baharında beni bu hale sokanları af planlarına karşın onlara ‘Siz kim oluyorsunuz, siz kimsinizde benim adıma beni bu duruma sokanları af ediyorsunuz’ diyorum.
- Koray Gürbüz: Şehitlerin karşısında hesabını verecekler
1998 yılında Siirt – Karadağlarda teröristlerle girilen çatışmada yaralanarak gazi oldum. Yaklaşık 15 yıldır engelli olarak yaşamımı sürdürüyorum. Farkındaysanız, gizli kapaklı işler çevirirken, Habur - Oslo süreci derken, şimdi terörle pazarlık çekinmeden açıktan yapılıyor!.. Bir de üstelik iftihar ediyorlar.
Çoluk çocuk, eşikteki -beşikteki, askeri- sivili, binlerce insanın kanı ellerinden damlayan terörist Apo ile müzakere edilerek bir çok imtiyaz veriyorlar. ‘Verelimde kurtulalım’ diyorlar. Verip kurtulmak kolaydır da, bu ülkenin, milletin onurunu korumak zordur!... Verip kurtulmak kolaydır da Türkiye'nin üniter yapısını, birliğini korumak zordur!.. Bunlan gözden çıkardıktan sonra çözüm basit. Bizleri ayaklar altına serenler bu yaptıklarının hesaplarını bu dünyada olmasa mutlaka öbür dünyada şehitlerin karşısında hesabını mutlaka vereceklerdir.
Yorum Gönder