laik Cumhuriyeti içine sindiremiyor. Bu nedenle bu üç kurumu Başbakan’ın deyimiyle “bertaraf” etmek için
ellerinden geleni eksik etmiyorlar.
Günün birinde kendilerini sorgulayacak olan yargı “kapı kulu” haline getiriliyor.
Türk Gençliğ’nin, “laik Cumhuriyete sahip çıkma” bilinç ve heyecanını yok etmek için her türlü hile ve
desiseye başvuruluyor.
Türk Ordusu’nun ise dış şer odaklı bir planla kolu kanadı kırılıyor.
Başbakanın da eş başkanı olduğu Büyük Ortadoğu Projesi “bağımsız Kürdistan’ı” esas alıyor. Bu şer planının selameti için Türk Ordusu’na yapılmadık melanet kalmıyor.
2002’de terörü sıfırlamış ne kadar ABD karşıtı general varsa “paranoyak bir darbe” bahanesiyle hepsi tam tekmil zindana atılıyor. Peygamber ocağı askere reva görülen bu rezaletler Türk milletini tedirgin etmiyor.
Bu dış şer odaklı oyunla güçsüz bırakılan ordu ve devlet, PKK’ya boyun eğme zilletine düşürülüyor. Analar ağlamasın gerekçesi ise bu zilletin kılıfı oluyor. Tüm bunlar yaşanırken medyası, Türk aydınları, kimi ödleklik, kimi çıkarları uğruna hala bu menfur planının farkında olamıyor.
Türk Devleti’nin İmralı’da terörist başının önünde resmi tazim eyleyerek (ülkenin bölünmesini)barış
teraneleriyle kutlanması ulusal bir talihsizlik oluyor.
Analar ağlamasın numarasıyla Türk Ulusu’nun anasını ağlatıyor
Silivri’de yaşanan hukuk katliamları sanal ve sehven belgelere dayalı yargısız infazlarla Türk Ordusu
çökertiliyor.
Genelkurmay Başkanı ve Karargahı iç ve dış şer odaklı orduya yönelik bu melanetlere, hukuksuzluklara karşı dut yemiş bülbül kesiliyor. Haklarını aramada bile emekliye sevk edilirler diye ödleri kopuyor. Özellikle Hilmi Özkök’ten başlayıp, Necdet Özel’le doruğa ulaşan süreçte “askerle özdeşleşmiş dürüstlük, dayanışma, dik durma, asker sözü, yüreklilik” gibi üstün nitelikler erozyona uğruyor.
Terörist gizli tanıklıkları, imzasız cemaat ihbarlarıyla hayatları söndürülen efsane kahramanlara, özellikle
Genelkurmay başkanlarının Anayasa Mahkemesi’nde yargılanması zorunluluğuna karşın, teröristbaşı diye
tutuklanarak yargılanan İlker Başbuğ’a yapılan haksızlığa Genelkurmay Başkanı ve karargahı en ufak bir
tepki göstermiyor. Bu durumda askerin Genelkurmay Başkanı’na karşı inanç ve saygıları zedeleniyor,
moralleri tüketiliyor.
Anafartalar’da, İstiklal Savaşı’nda analar ağlayarak vatan kurtuluyor.
Yarın Türkiye’ye yönelik bir Ermeni Asala harekatında analar ağlamasın diye Kars, Ardahan, Ağrı
Ermenilere teslim mi edilecektir?
Hepimiz Ermeni’yiz mitinglerinden sonra 3 kadın teröristin cenaze töreninde “Hepimiz Kürt’üz, hepimiz
Sakine’yiz” diye haykırıyorlar. Yakında hepimiz Arnavut, Gürcü ya da Arapız mitingleri de olacaktır. Türlük ise sizlere ömür. İşte Tayyip Erdoğan’ın yarattığı Türkiye.
Analar ağlamasının bedeli nedir?
ABD Pentagon’da bağımsız Kürdistan haritası bastırıyor. Var gücüyle PKK’yı destekleyip, başımıza bela
ediyor. Önce Türk Ordusu’nun defteri dürülüyor. Ardından bağımsız Kürdistan için Türk Devleti’ni
masaya oturtuyor. İmralı’da terörist başının önünde devletin yenilgi zilleti analar ağlamasın kılıfı ile
kamufle ediliyor. İmralı görüşmesinin bedelinin ne olacağını sorgu sual eden bir bilim adamı, aydın ve
gazeteciye tanık olunmuyor.
Sormak lazım:
PKK, “Biz 30 sene çoluk çocuk demeden 40 bin kişiyi katlettik. Bu iç isyan ülkeye 400 milyar dolara mal oldu. Zaten kimlik yada kültürel haklar da ne varsa aldık, biz artık nedamet duyuyoruz. Koşulsuz silahları
bırakıyoruz” diyorlarsa Amenna ve Saddakna. (Bizde görüşmeleri onaylayalım)
Yok, eğer “Biz Kürtçenin ikinci resmi dil olması, Türk kelimesinin Anayasa’dan çıkartılması, Apo’nun
serbest bırakılması ve kendi bayrağımızla özerk bir devlet (o da şimdilik) istiyoruz” diyorlar da buna
rağmen yine
analar ağlamasın yutturmacasıyla masaya oturuyorlarsa bu bir hainlik, bir teslimiyet, ülkeyi satmak değil de nedir?
Ülke birlik bütünlüğüne kastedildiğinde kan akmasın diye buna müsaade eden bir devleti tarih yazmıyor.
Ancak, İmralı görüşmesinde kulağımıza gelen korkunç bir tezgahı ifşa etmek zorundayız.
Şöyle ki:
AKP, Apo’ya siz “Anayasa’da Başkanlık sistemine oy verin”, biz de Anayasa’yı size özerklik tanıyan bir
şekilde dizayn edelim. “Yerel yönetim yasasını özerk devletin tüm statü ve yetkileriyle donatalım.”
Yani Başbakan kendi ikbali ve ihtirası için ülkeyi pazarlamak, ateşe atmaktan çekinmiyor. Başbakan “tüm bunlar gerçek dışı bir bühtandır” diyorsa İstanbul Başsavcı vekilinin tüyler ürpertici dediği Oslo toplantılarının sorgulanmasını neden önlediği, “tüyler ürperten şeylerin neler olduğunu açıklamalıdır.” Şimdi İmralı
görüşmelerinde o tüyler ürperten şeyleri barış havariliğiyle kutlayan kim varsa yazıklar olsun.
Yorum Gönder