Şu bir gerçek ki, insan nüfusunun artması, diğer bütün canlıların zararına olduğu gibi, doğanın, hatta uzayın da zararına olmaktadır. Yani insanın artışı bir zararlı artım sergilemektedir. Bu zararlı artım, hem diğer canlıları hem de tüm canlıların ortak yaşam alanlarını tahrip etmektedir.
İnsanın zararlı artımı, bizzat insanın da aleyhine olmaktadır. Çünkü insanın zararlı artımı, ne yazık ki, insanın yaşam alanlarını da tahriple sonuçlanıyor.
O halde, doğa tahribinin, motorunu frenlemek, düzensiz ve hele hele niteliksiz nüfus artışını durdurmakla âdeta eşanlamlı olacaktır. Unutmayalım ki, bugünkü 6 milyarlık nüfusu beslemekte yetersiz olmaya başlayan yerküre, 2020’de 9 milyarı aşacak olan nüfusunu besleyemeyecektir. O halde, buna bugünden çare aramamak, insanlığın intiharı demektir.
MALTHUS’UN KEHANETİ
Nüfus artışının insanlığı bir felakete doğru götürdüğünü açık ve kesin biçimde ilk kez söyleyen, İngiliz düşünürü Protestan papaz Robert Malthus (Rabırt Maltüs) oldu. Malthus’ü eleştirenler konuyu hep ekmek, ev, giysi meselesi olarak gördüler. Bilindiği gibi Malthus (ölm.1834), insan nüfusundaki artışın geometrik, tarımsal maddelerdeki artışınsa aritmetik bir artış olduğunu ve bunun sonunun insanlığın aç kalması olacağını söylemiş ve nüfusun azaltılması için her türlü çareyi önermiştir.
Malthus’ün çarelerinin bazıları insanlık dışı, zalim yöntemlerdir. Malthus, nüfusun azaltılması için ölümleri, salgın hastalıkları, kanlı kavgaları âdeta teşvik etmiştir. Onun bu tezlerini işleyen ‘Essay on the Principle of Population’ adlı eseri, önerilen bu ‘çareler’ açısından bir insanlık suçu belgesi gibidir. Bunun içindir ki Malthus, sadece dine bağlı çevrelerce değil, materyalist-sosyalist çevrelerce de ağır biçimde eleştirilmiştir.
Malthus’ü birçok bakımdan biz de eleştirmekteyiz. Ancak, Malthus’ün nüfus artışının arz ettiği tehlikeye ciddi biçimde ilk dikkat çeken düşünür olarak anılmak, hatta takdir edilmek gibi bir hakkının olduğunu inkâr edemeyiz.
Malthus’ü, önerdiği çıkış yolları bakımından isabetsiz göstermemiz mümkündür ama bu, bazılarının “Nüfus sınırsızca artabilir” yolundaki tezinin isabeti anlamına gelmiyor. Çünkü nüfusun frensiz artışı, sadece aş ve iş problemi açısından sıkıntı çıkarmakla kalmıyor, insan denen varlığın genetiğini, amaçlarını, özünü, doğanın dengelerini ve sonuç olarak da ideal bir dünyanın oluşumunu tehlikeye atıyor. Bu tehlike, gen şifrelerinin çözülmesiyle bile aşılamaz. Tam aksine, gen şifrelerinin çözümünden beklenebilecek yararları tehlikeye atacak bir numaralı sıkıntı da niteliği garanti edilmemiş nüfus artışıdır.
İnsan, yaratıcı ve sorumlu bir varlıktır. Nüfusun sınırsız-başıboş artışı insanı insan yapan bu iki değeri yozlaştırıyor, yahut yok ediyor.
Karnı doyurulabilen kişileri Yaratıcı’nın idealindeki insan olarak görme zaafı, insanlığa büyük kayıplar verdirmiştir.
DÜZENSİZ NÜFUS ARTIŞI VE TÜRKİYE
Türkiye'nin en hayatî meselelerinden biri, niteliksiz nüfus artışıdır.
Dinci siyasetlerin Türkiye'ye yaptıkları kötülüklerin belki de birincisi, nüfus artışı konusunda sergilenmiştir. “Allah ne verdiyse doğurun, Allah rızkını vermekten âciz mi ki!” diyerek halkı sürekli doğurmaya iten bu siyasetler kalkınmaya büyük darbe vurmuş, nüfusun nitelik kazanmasını engellemişlerdir. Yani bu dinci siyasetler dine yalan söyleterek siyasal çıkarlar uğruna halkı Allah ile aldatmıştır.
Kur’an, dinci siyasetlerin iddialarının tam tersini söylüyor.
Kur'an, nüfusun sayısını öne çıkarmayı, bununla övünmeyi, bunu yarış konusu yapmayı putperestliğin bir görünümü olarak tanıtmakta ve açıkça kötülemektedir. İnsan meselesinde önemli ve güvenilir olan, değerli, üretken insana sahip olmaktır, kelle çokluğuna değil.
Bu hayatî konuyu ayrıntılamaya devam edeceğiz.
Yorum Gönder