Bu nedenle yeni anayasa hazırlıklarında TOBB’nin 21 STK ile oluşturduğu “Anayasa Platformu” özel bir önem taşıyor. Platformun “Türkiye Konuşuyor” kampanyasına katılan 6 bin 500 “anayasa gönüllüsü”nün yarım milyon kişiyle temas kurarak 11 ilimizde elde ettiği sonuçlar geçenlerde açıklandı. (29 Nisan 2012 - Gazeteler)
Adında bile “adalet”i öne çıkartan bir partinin 10 yılı aşkın iktidarı sonunda, toplumun yeni anayasadan öncelikli beklentisinin yine “adalet” olmasını, “siyasetin kurmay yazarları” pek önemsemediler... Ancak, her eli kalem tutanın şu sonuç üzerinde ciddi kaygılarla durması gerekmez miydi: “Anayasanın refahı gözetmesi beklentisi illerin tümünde yüzde 2 ile 5 arasında!”
Örneğin Erzurum; bu işsizlik ve yoksulluk kentinde bile “Anayasadan öncelikli beklentiniz” sorusuna “toplumsal refahın yükselmesini esas alsın” diyenler yüzde 3’ü geçmiyor.
Demek ki halkımız artık “kalkınma” da istemiyor. Herkesin önemsediği tek özlem “adalet!” Millet olarak sanki parasız pulsuz yaşamaya bile razıyız, yeter ki şu adaletsiz düzen artık sona ersin.
İki bin yıl önce Aristo, bizim antik Assos kentindeki felsefe okulunu açtığında öğrencilerinden biri sormuş: “Ey bilge; lider adil mi olmalıdır, cesur mu?” Aristo’nun yanıtı hâlâ ne kadar da güncel: “Adalet varsa, cesarete gerek kalmaz.”
Başkentte ‘özgürlük’
TOBB ve STK’lerin taramasının diğer sonuçları da aslında kara kara düşünmemiz gereken ulusal gerçekliğimizi yansıtıyor.
Örneğin başkent Ankara’da “özgürlük” isteği yüzde 15. Düşünün, Ulusal Kurtuluş Savaşı’yla yeniden doğmuş bir ülkenin özgürlük ve bağımsızlığını simgeleyen bir kentte yaşayanlar, anayasanın, aslında ulusal özgürlüğün güvencesi olması gerektiğini yüzde 100 oranında savunacakları yerde, halkın yüzde 85’inin bu tarihsel onur umurunda değil!..
Bu sonuca takılıp kalınca düşündüm; hemen tüm dünya başkentlerinde özgürlük meydanı var, tıpkı Bakû’daki “Azatlık Meydanı” gibi... Bizde neden yok? Ne Ankara’da; ne İstanbul’da, ne İzmir’de ne de diğerlerinde...
Hele ki İzmir... TOBB taramasına göre demokrasi kültürümüzün yüz akı kentte “adalet” isteği yüzde 54! Halkın neredeyse yarısının adaleti hiç önemsemiyor olması nasıl açıklanabilir?
Bursa’da da yeni anayasanın “eşitlik” sağlamasını isteyenlerin oranı sadece yüzde 12. Okuyunca içim sızladı... Demek ki yüzde 90’ın eşitlik diye bir derdi yok! O Bursa ki Osmanlı döneminden itibaren sanayileşmesiyle ilk gerçek emekçi kentimiz değil miydi?
Trabzon’a ise “herhalde yine işe Temel karıştı Temel” demeden edemedim. “Refah”ı önemseyenlerin oranı sadece yüzde 1’miş! Yani yüzde 99 Trabzonlunun bir eli yağda, bir eli balda mı? Tümü ülkenin en zenginleri mi? Trabzon yoksa Monaco mu?
TOBB’nin en kritik sorusu ise “Sizce ülkenin çözülmesi gereken en önemli sorunu nedir?” Ezici çoğunluk “terör” ya da “Kürt sorunu” demiş... Aç, sefil kalalım, özgürlük, eşitlik ve bağımsızlığı umursamayalım; yeter ki PKK’nin ayrılıkçı terörü bitsin!
Peki, o önemsenmeyen erdemleri içermeyen bir anayasa ile nasıl olabilecek ki?
Şu anayasa hazırlıklarında bakalım daha neler göreceğiz...
Yorum Gönder