- Hayrola Hocam, ne arıyorsunuz?
“Anahtarımı kaybettim de...”
- Nerede kaybetmiştiniz?
“Samanlıkta...”
- Niye yolun ortasında arıyorsunuz?
“Burası daha aydınlık da ondan...”
Türkiye’nin sorunlarını CHP üzerinden tartışmak Nasreddin Hoca’nın bu fıkrasına benziyor.
CHP’nin ömrünü doldurduğunu, bittiğini, 1930-40’lı yıllarda kaldığını, Türkiye’nin sorunlarına çare bulamayacağını, iktidara gelmesinin olanaksız olduğunu, hükümetin hiçbir icraatını engelleyemeyeceğini, bu bağlamda muhalefet görevini dahi yapamadığını söyleyenler, CHP’ye yönelik en küçük tartışmada şunları sıralıyorlar:
- İşte CHP kafası.
- CHP çözüme yine engel.
- Bu CHP’yle her şey çok zor.
- CHP yine kendini kurşunladı.
- Açılıma CHP darbesi:
***
Konunun bu yanına ilişkin söylenecek çok şey var ama, çelişkiyi anımsatıp devam edelim.
Türkiye’de iktidarı destekleme yöntemlerinden biri şu:
Muhalefeti eleştiri ötesinde yıpratmak, iktidarın seçeneksizliğini pekiştirmek.
Hükümetin ve medyasının bu konudaki başarısını kutlamak gerek. Akla gelen-gelmeyen her türlü yöntemi kullanıyorlar.
CHP’nin eleştirilmesi elbette doğaldır ama ağırlıklı olarak yapılan eleştiri değil, saldırı.
Türkiye’nin başta iç barış olmak üzere en önemli sorunlarının CHP üzerinden tartışılmasının bir nedeni de şu:
CHP’yi sosyal laboratuvar olarak kullanıp, iktidarın atacağı bir adımın siyasette ve toplumda ne tür dalgalanmalara neden olacağını ölçmek.
Bu ölçülerden çıkan sonuca göre, iktidar atacağı adımdan vazgeçebiliyor ya da yön değişikliği yapıyor.
Hatta şöyle bir anlayış da hâkim:
Önce CHP’yi çözelim, sonra sorunları çözeriz!
Ancak ocak ayının son haftasındaki tartışmada şöyle bir tablo ortaya çıktı:
Siyaset ve medya CHP’yi bölme haberlerinde bölündü!
Kimi yayın organlarına göre “yenilikçiler” hazırlıklarını tamamlamış, “ulusalcıları” tasfiye ediyordu. Kimine göre de tersi söz konusuydu. Her haberin seçenekli senaryoları bile vardı.
En çok Yeni Şafak’taki haberleri okurken gözlerim yaşardı. CHP’nin kurtulması, krizden çıkması için yapılması gerekenleri ayrıntılarıyla sıralıyorlardı.
***
Sosyal demokrat partiler dünyada geleneksel olarak “kanatlıdır”. Kimi ülkelerde “sol kanat”, “sağ kanat” olarak adlandırılır.
CHP’nin de içinde değişik düşüncelerin olması, hatta bunların bir “kanat” eğilimine ulaşması olağandır.
Kanat benzetmesinden devam edersek, tek kanatlı kuş, uçmaz. Kanatlar arasında ortak paydaların olması, kanatların ana gövdeye bağlı hareket etmesi gerekir.
7 Aralık’ta Silivri’ye 16 CHP milletvekili arkadaş ziyaretimize geldi. Aralarında güncel tartışmaların farklı taraflarında olanlar da vardı. Bir saatlik görüşmede hep birlikte her şeyi konuşabileceğimizi hissettim. İktidar hedefine yönelip iyi bir gelecek kurabileceğimizi hissettim. Yazı aramızda, bu mücadelenin bir ucundan tutabileceğim günleri sabırsızlıkla bekliyorum.
Her türlü saldırıya, bu saldırılar karşısındaki dalgalanmalara karşın, iktidarın başlıca seçeneği CHP’dir. Artık seçimler dönemine girdik. AKP yerel seçimleri Eskişehir ve Antalya belediyelerine yönelik operasyonlarla başlattı.
CHP’nin önünde bütün bu saldırıları göğüslemek, ilk kurultayının Sivas Kongresi olduğunu unutmadan çağın bütün değerlerini içine katmak, bünyesini bu zeminde netleştirmek, iktidar hedefine yönelmektir.
Artık ana muhalefet kabuğunu çatlatmalıyız.
Tek yol iktidar.
Ötesi bize dar.
Yorum Gönder