Avrupa İnsan Hakları,ah kemesi'nin Türk yargıcı Işıl Karakaş.Türkiye aleyhindeki davaların görülmemiş bir orana ulaştığını,son bir yılda yüzde 34 artış gösterdiğini yazıyor.Türkiye AİHM'de üst üste mahkûmiyetler alıyor.Bir yanda Dersim tartışmaları sürerken.geçmiş defterler açılırken öte yandan KCK operasyonları sürüyor ve binlerce insan tutuklu...
Ergenekon,Balyoz gibi isimlerle anılan davalarda hâlâ ne olup bittiğini kimse anlamadan yıllar geçmiş ve tutukluluk hali devam ediyor.Halen milletvekili seçilmiş kişiler.belediye başkanları hapiste.
Gazeteciler,yazarlar hapiste....
Türkiye düşünce ve ifade özgürlüğü konusunda en alt sıralara gerilemiş durumda.Yargı bağımsızlığı konusunda da yurtdışındaki izlenim aynı.Türkiye'de yıllardan beri yargı reformu tartışılıyor.Tartışılıyor ama birtakım teknik değişiklikler,birtakım yasal düzenlemeler dışında genel olarak çok büyük bir farklılık olmuyor.
Adalet Türkiye'de,gücü elinde tutanın,karşıt gördüğü kişiler ve topluluklar üzerinde Demoklesin kılıcı gibi salladığı bir mekanizma olarak çalışıyor.Cezaya dönüşen tutukluluk süreleri.sürekli tartışılan iddianameler,yargıçlar ve savcılarla ilgili tasarruflar,bitmek bilmeyen davalar,özel mahkemeler,özel yetkiler.Adalet Bakanlığı'nın yargı bağımsızlığına etkisi gibi konular yıllardan beri bir türlü cözülemiyor....
Yeni bir anayasa böyle bir ortamda nasıl yapılabilir.Yapılsa da ne işe yarar.Işıl Karakaş." İyi anayasa.kötü anayasa yoktur,iyi yargıç,kötü yargıç vardır."diyor.
Yasaların kimi zaman son derece ileri düzeyde yazıldığı ama uygulamada bir şeyin değişmediği yine yıllardan beri dinlediğimiz başka bir şikâyet değil mi.
O zaman artık asıl tartışılması gereken,arşiv karıştırıp geçmiş olayları irdelemekten önce,bugün yargı reformunun nasıl yapılabileceği.sistemin kendisinin ve mensuplarının nasıl değişeceği olmalı...
Kürşat Başar/Cumhuriyet
Yorum Gönder