Ya sahipsiz insanlar?
Memleketin sahipleri onları hiç başı boş bırakır mı?
Her zaman her yerde onlara sahip çıkarlar.
Ha dirisine, ha ölüsüne.
* * *
Rahmetli öğretmen Şafak Bay gibi...
Şafak Bay, atanamayan öğretmenlerdendi, kendisi gibi atanamayanlar için eylem yapanlardandı.
Şafak Bay, Eğitim Fakültesi üçüncü sınıf öğrencisiyken hastalandı: kemik kanseri...
Tedaviler sonuç vermiyor, ama umut tükenmiyordu.
Şafak Bay, atanamayan meslektaşlarının derdini dert edinmişti, Devlet yakasına yapıştı, yargıladı, ikibuçuk yıla mahkûm oldu, neyse ki tutuklanmadı, amansız hastalıkla uğraşırken, meslek mücadelesini de bırakmadı, o haliyle açlık grevi yaptı, ağırlaştı hastaneye kaldırıldı, kurtulamadı, tanrı onun yaşamına son noktayı koymuştu, lakin devlet vatandaşını sahipsiz bırakmadı.
Bırakmadı da...
* * *
Katıldığı bir eylem nedeniyle iki buçuk yıl hapse mahkûm olan Şafak Bay’ın peşini bırakmıyordu.
Günlerden bir gün kapı çaldı, annesi açtı, postacı tebligat getirmişti...
Devlet neyi tebliğ ediyordu?
Hapis cezasını...
Kadıncağız fenalaştı:
“Devlet oğlumu içeri almak için arayıp duruyordu da altı ay önce öldüğünü bilmiyor mu?”
* * *
Hayır, bilmezdi..
Ne demişlerdi:
“Ölen ölür kalan sağlar bizimdir!”
Zavallı annenin haline acıyan postacı tebligatı yapmadan gitti.
Zararı yok, merhumun evide belliydi, mezarı da, nasıl olsa ceza tebliğ edilirdi!
Devlet bu, alacağına şahindi, vereceğine de karga!
* * *
Benzer bir ilan daha...
Ailenin babası ölmüş, bir borcu varmış, telefonla konuşmadığı için, görüşme değil abone borcu.
Soyadından babayı bulmuşlar, baba evlat acısını bir kere daha yaşamış, Borcun miktarını öğrenmiş, hemen göndermiş, ödemiş “Artık o telefonu iptal edin!” demiş...
“Olmaz, edemeyiz!” demişler, varisler veraset ilamıyla gelsin...
Varisler, eşi ve iki çocuğu, çocuklar Almanya’da...
Eğer eşinin başvurusunu kabul ederlerse, telefon iptal edilecek, yoksa her ay fatura gelecek...
Uygulama yanlış değil ama, pratik değil!
Hasan Pulur/Milliyet
Yorum Gönder