Cumhuriyet, bu vatanda bize önce çok şey verip sonra çok şey almak ister. Bugün toprağa vereceğimiz Selma Soysal’a çok olanak vermişti cumhuriyet. Zonguldak’taki ortaokul sınıflarından sonra Çapa Kız Öğretmen Okulu, Kandilli Lisesi ve Yüksek Öğretmen Okulu’nda parasız yatılı eğitim, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Matematik ve Astronomi Bölümü’nde öğrenim, Profesör Dr. Cahit Arf gibi değerli bir matematikçiyle “Sonsuz Boyutlu Hilbert Uzayı” üzerine doktora yapma, Paris, Londra, Boston üniversiteleriyle Massachusetts Teknoloji Enstitüsü MIT’in uzmanlık programlarına katılma olanağı vermek gibi.
Cumhuriyet, verdiklerinin karşılığını almayı bekler; daha doğrusu, biz ona borcumuzu ödemek isteriz.
Selma Soysal, o borcu ömrünün sonuna kadar ödedi.
Hem de fazlasıyla ve kendini harcarcasına.
İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi Fonksiyonlar Teorisi ve Fonksiyonel Analiz Anabilim Dalı’nda, Karadeniz Teknik Üniversitesi ve Ege Üniversitesi’nde yüzlerce değil, binlerce mühendis yetiştirerek.
Matematik öğretimine âşık olmuş gibiydi. Ama Türkiye’nin ilk kadın matematik profesörü olmak yetmiyordu ona. Daha çok, matematik üzerine düşünmeyi severdi. Kadınlar Dünyası dergisine konuşurken, “Bence matematik erkeklerden çok kadınlara daha uygun bir daldır. Tüm bilim dalları tutkuyu gerektirir; ayrıca matematik için sezgi de zorunludur. Kadınlarda ise, hem tutku hem sezgi çok güçlü” demişti.
Önceki gün sona eren yaşamın trajik yanı buydu. Aynı zamanda, cumhuriyetçi bilim politikasının da düşündürücü yanı. Öyle anlaşılıyor ki, Cumhuriyetimiz kendi eğitim politikasını yürütebilmek için elindeki insan malzemesini suyunu çıkarırcasına çalıştırmakla yetiniyor, ama o insanların büyük devletlerce yapıldığı gibi rahat araştırma merkezlerinde bilim dünyasına evrensel katkıda bulunmalarına yeterince ağırlık vermiyor.
Selma Hoca’nın içinde kalan ve bugün onunla birlikte toprağa gidecek ukde de buydu galiba.
Mümtaz Soysal/Cumhuriyet
Yorum Gönder