devam ederken, Ankara’da da yaklaşık 20-25 bin kişi “İnsanca Yaşam İçin Eşit, Özgür,
Demokratik Bir Türkiye” adı verilen mitingdeydi.
Ertesi gün gazetelerin önemli bir bölümünün sürmanşetinde, manşetinde Başbakan
Erdoğan’ın annesinin cenaze namazına ilişkindi. “Ağlatan veda”, “Ana hakkına
gözyaşı”, “Anneye gözyaşı”, “Gözyaşlarıyla uğurlandı”, “Başbakanlar da ağlar” , “Veda
anı”, “Örtüsü Kâbeden” başlıklardan bazılarıydı. Peki, 25 bin kişinin mitingiyle ilgili
haberleri gazetelerin birinci sayfasında gören oldu mu?
Cenazede büyük bir kalabalık var ama o kalabalıktan da çok neredeyse sivil-resmi polis
var. Biliyoruz ki kalabalığı yarıp Başbakana samimiyetle “Başsağlığı” dileğinde bulunmak
isteyenler, Başbakana ulaşmak şöyle dursun, barikatın birisinde mutlaka polis engeline
takılmışlardır.
Siz, annenizin ardından ağlamadınız mı?
Evet, terör örgütleri böyle ortamları sever. O yüzden güvenlik önlemleri tabii ki alınmalı.
Ancak, bunun da bir orta yolu olması gerekirdi. Aslında, Türkiye’de her şey abartılıyor. Bir
evladın, vefat eden annesinin arkasından gözyaşı dökmesi son derece insani ve doğal bir olay.
Yani, Başbakanın annesinin ardından ağlaması gerçekten manşetlere taşınmalı mıydı? Ya da
bu kadar büyük verilmeli miydi?
Manşete göre “Başbakanlar da ağlar”mış. Başbakan değil, kim olursanız olun, kaybettiğimiz
de hangimiz annemizin, babamızın ardından ağlamadık? Cenaze namazı kılınırken, onu
toprağa verirken göz yaşı dökmedik?
Başbakan Erdoğan’ın, ne kadar duygusal olduğu da bilinir. Onun bir şarkı, türkü, şiir
dinlerken de ağladığına hep tanık olmuşuzdur. Kuşkusuz o ağlamalarla, anneni, babanın
ardından ağlamak da çok farklı şeyler. Tenzile Hanıma Allah rahmet eylesin…
Kâbe’nin örtüsü her yıl değiştirilir
Suudi Arabistan’da sadece işi Kâbe’nin örtüsünü üretmek için bir fabrika var. Örtünün ağır
bir maliyeti var. Hacı adaylarının Arafat’a çıkışı sırasında, Kabe’nin örtüsü yavaş yavaş
indirilmeye başlanır, bu örtünün yerine milyarlarca liralık harcamayla yaptırılan yeni örtü,
Kabenin içinin gül suyuyla yıkanmasından sonra takılır.
Üzeri dualarla dolu olan siyah örtü, küçük parçalara bölünür ve Kral’ın davetlisi olarak
ülkelerine gelen Devlet, hükümet temsilcilerine, bürokratlara armağan edilir. Tenzile Hanımın
cenazenin örtüsü de, Erdoğan ailesine “son dakika”da değil, daha önce hediye edilmiş olan
örtüydü.
İsmet İnönü’nün annesi de aynı camiden kaldırılmış
Sökmen Baykara, İstanbul ve Ankara’da yıllarca fto muhabirliği yaptı. Yaş 75 ama hala
fotoğraf makinesini boynundan düşürmez, iyi bir görüntü yakalamak için uğraşır. O şimdi
Antalya’da yaşıyor.
Dün telefonla, “Abi, eskiden liderlerin annesi vefat ettiğinde de fotoğraf çekmek için bu
kadar zorlandığınız oldu mu?” diye sorduğumda, liderin annesinin vefatının “gazeteciliğin
gazetecilik olduğu günlerde bırakın manşete, sürmanşete taşınmasını birinci sayfada haber
değeri bile olmazdı” dedi.
Televizyonlarda cenaze töreninin naklen verilmesini, gazetelerin manşetleri gibi eski
Başbakan ve Cumhurbaşkanlarından Turgut Özal’ın annesinin “tarikat mensubu” diye cami
bahçesindeki mezarlığa defnedilmesini de yadırgamış.
Sökmen Baykara bunları söyledikten sonra, “Bulabilirsem, sana İsmet İnönü’nün annesinin
cenaze töreninde sadece benim çektiğim ve başka da olmayan fotoğrafı göndereyim. Tenzile
Hanımın da cenaze namazının kılındığı Fatih Camiinde, 1959 yılında da İnönü’nün annesi
Cevriye Hanımın cenaze namazı kılınmıştı” diye ekledi.
Tabutun üstünde Türk Bayrağı örtülüydü
CHP Genel Başkanı, eski Başbakan ve Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün annesi vefat etmesi
o dönem de yayınlanan gazeteler için iç sayfalarda verilecek küçük bir haberdi. Manşete
çıkması ise asla mümkün değildi.
Sökmen Baykara, Fatih Camiinde İnönü’nün annesinin cenazesinin kaldırılacağını tesadüfen
öğrenmiş. Cevriye Hanımın tabutunun üzerine Türk bayrağı örtülmüştü. İsmet İnönü, tabutun
başında ellerini açmış, annesi için dua ediyordu. Hemen yanında da Fatih Camii imamı
bulunuyordu.
Cenaze töreninde ne hınca hınç bir kalabalık, ne koruma ordusu, ne de Diyanet İşleri
Başkanı, ne de tabutun üzerinde Kâbenin örtüsü vardı…Sökmen Baykara, “En fazla 100 kişi
ya vardı, ya yoktu” diyor. Milli kahramanı doğuran annenin vefat haberi ise CHP’nin yayın
organının iç sayfasında küçük bir haber olarak yer almıştı.
Baykara’ya, “İsmet İnönü’nün ağladığını çekememişsindir” dediğimde, İnönü’nün ağladığına
tanık olmadığını belirtiyor, “Ama, İnönü dua ediyordu. Hem de bayrağımızın örtülü olduğu
tabutun önünde. Bu, daha anlamlıdır” diyordu.
Saygı Öztürk/SÖZCÜ
Yorum Gönder