Ermeni vatandaşımız Hrant Dink’in öldürülmesinin 5. Yıl dönümünde mahkeme kararını protesto etmek için İstanbul, Ankara, Malatya, Fethiye, Antalya, Eskişehir’de on binlerce kişi yürüyerek, “Hepimiz Hrant’ız, Hepimiz Ermeni’yiz”. Dediler.
Şu Allah’ın işine bakın ki;
Fransa’nın çeşitli kentlerinden ve Avrupa’nın Almanya, Belçika, Hollanda, İngiltere gibi ülkelerinden 50 bine yakın Türk’te, (1915 olaylarıyla ilgili, Ermeni iddialarının inkârını suç sayan yasa teklifinin senatoda reddedilmesi için) işlerini güçlerini bırakıp Fransa’ya akın ettiler.
Bu aslan yürekli Türkler Denfert Rochereau meydanını doldurarak protesto yürüyüşü yaptılar. Bu gün kritik oylama var şu saatlerde Fransa Parlamentosunda durum değerlendirilecek. Ben aleyhimizde bir oy kullanılacağını pek sanmıyorum. Fransa demek sadece Sarkozy ve partisi değildir. Kullanılsa da dünyanın sonu değil. Elbette hakkımızı ararız.
******
Hırant Dinkin öldürülmesi hele ayağındaki delik pabucu yüreklerimizi dağlamıştı. Hiç bir insan böyle canice öldürülmeyi hak etmez. Burasını anlayabiliriz. Ben de meseleye ırk ayırımı yapmadan insan gözü ile baktım elbette. O güne kadar çoğu kimsenin bilmediği Hırant Dink gündeme bomba gibi oturmuş adeta ulusal kahraman ilan edilmişti.
İşte bunu anlamakta zorlanıyorum!
Aradan 5 yıl geçti.
On binlerce kişinin ellerinde hepsi aynı olan pankartlarla (Bunları kim veya kimler yaptırdılar?) Demokrasi ve çağdaş hukuk havarisi kesilmelerine hayret ettim.
Bir insan ya Türk’tür ya da Ermeni veya başka birisi. Binlerce Türk vatandaşımın birden bire Ermeni oluvermelerini anlamakta güçlük çekiyorum.
Bir dava uğruna kimliğini değiştirmek nasıl bu kadar kolay oluyor? Ayıptır ya! Yani, hepiniz Ermeni oldunuz da ne oldu sorarım?
Sanki görünmeyen bir el, bir sihir bu insanları yönlendirdi o gün için.
Ortada ne polis copu ne de panzerler vardı. On binlerce Ermeni’nin yürüyüşüne hükümet sessiz kaldı.
O aynı hükümet “Parasız eğitim istiyoruz” diyen öğrencilere bu toleransı göstermedi. Tutuklattı ve hapislere tıktı. Kendi halkından olan ve hak aramak, seslerini duyurmak isteyen on binlerce işçiye, emekliye sopa ve gazla karşılık verdi.
Yani bundan böyle hak aramak demokratik bir yürüyüş yapmak için ille de ellerimizde “Hepimiz Ermeni’yiz pankartları mı taşımalıyız?
********
Ben faşist veya ırkçı bir kadın değilim. Atatürk Milliyetçiliğinde bu yoktur zaten.
Hırant Dink hakkında çeşitli araştırmalar yaptım onu iyi tanıyabilmek için. Lehinde olduğu kadar aleyhinde olan yazıları okudum. Birkaçı için mahkemelik olmuş beraat etmiş.
Peki, kardeşim (toprağı bol olsun) sokaklara dökülen bu on binleri hareketlendirmek için Hırant Dink gibi bir gazetecinin öldürülmesi mi gerek miş? Anlayamadım gitti.
Onlarca gazetecimiz bugün Silivri’de tutuklular. Bir o kadarı da çeşitli eylemler ile canice katledildiler.
Bu memlekette binlerce faili meçhuller var, onlarca şehitlerimiz oldu. Yargı siyasallaştı, Hukuk guguk oldu, memlekette satılmayan yer kalmadı. Kadın cinayetleri hemen hemen her gün bir tarafta işleniyor.
Kaldırımlarda bıçaklanan kadınları görüyoruz değil mi?
Bunlar için yeterli toplanabiliyor musunuz? Haklarını savunabiliyor musunuz?
Azerbaycan da binlerce Türk Karabağ da katledilirken, hatta demir boruların içine atılan Türk çocuklarının üzerleri lehimle kapatılıp havasızlıktan öldürülürken, onlarca dış işleri mensubumuz ASALA tarafından katledilirken NEREDEYDİNİZ?
Bunlar neden hasıraltı ediliyor?
Sırası geldi bir gün de 30 şehidimiz toprağa verildi. Kürt, Türk ayırt etmeden ağladık üzüldük ama ortalığı ayağa kaldırmadık. Kaldıramadık.
Cumhuriyet bayramımız, 30 Ağustos Zafer Bayramı çeşitli bahanelerle kısıtlandı.
Onlarca generalimiz, subayımız, aydınımız memleketin güzide evlatları ne idüğü belli olmayan suçlamalarla, gizli tanıklarla çeşitli ceza evlerinde tutsak edildiler, bir ordunun içi boşaltıldı neredeyse.
TIK YOK! Veya böylesine örgütlü yürüyüş yok.
İnsan hakları, çağdaş hukuk sadece Hırant Dink davasında mı ihlal edildi? Veya ediliyor?
Neredeydiniz siz ey SONRADAN OLMA Ermeniler?
Başınızı bir kez olsun kumdan çıkartın ya!
Ermeniler halen tarihi saptırıp, bizlere iftira atarak soykırım yaptılar demiyorlar mı? Haçlıları da yanlarına katarak politik olarak ülkemize saldırmıyorlar mı? Emperyalizm uşaklarını kullanarak bir yandan Türkiye’yi böldürmeye toprak almaya çalışmıyorlar mı?
Hafızanız mı zayıfladı? Ne oldu hepinize ey on binlerce yürüyenler?
Yürüyün yürümesine de bari bir Ermeni olarak değil başınız dik, bir Türk olarak yürüyün. Kardeşimiz Dink deseniz olmaz mıydı?
Hak, hukuk arayacaksak şüphesiz Ermeni vatandaşımız Hırant’ınkini de kendi haklarımızı da birlikte arayalım. Bu büyük dayanışmayı, Ermeni’siyle, Türk’üyle, Kürt’üyle elbirliği içerisinde vatanımız ve haksızlıklar için yapalım. Olmaz mı?
Uğur Mumcu’lar, Abdi İpekçi’ler, Ahmet Taner Kışlalı’lar ve onların fikirlerini yaşatmak için yürüyelim.
Özel Yetkili Mahkemelerin kaldırılması için yürüyelim.
Ermeni tarihçilerini Türk tarihçileri ile bir araya gelmelerini ve dünyaya bu soykırım meselesinin yalan olduğunu ispata çağırmak için yürüyelim.
Sonuç olarak Ulusal birliğimizi kaybedersek başka milletlere yem oluruz.
Bunu asla unutmayalım.
Ne mutlu Türküm diyene, diyebilene….
Tünay Süer
Yorum Gönder