Bu arada Dalay Lama herkesi IŞİD’le diyaloğa, onlarla empati kurmaya çağırdı.
Ahmet Hakan da “Yıldım, ben başkanlık sistemi gelsin istiyorum artık” demeye başladı.
Dünya öyle, ülke böyle yavaş yavaş deliriyor nihayetinde.
Onlar kadar olmasa da benim de birtakım aykırı fikirlerim var bu hayatta.
Bu fikirlerimdeki esin kaynağım Trump; cesaret kaynağım Ahmet Hakan; sağduyu kaynağım da Dalay Lama.
IŞİD’le tek kelime konuşamam, başkanlık sistemine zinhar sıcak bakamam ama Trump’ın terörden korunmak için tüm Müslümanları ülkeden kapı dışarı etme fikri aklıma yattı.
Kendi canımızı kurtarmak için bazen başka canları feda etmemiz gerekebilir.
Onun için bizim ülkeden atılabilecekler listesi çıkardım.
Müslümanları toptan dışarı atmak kulağa hoş geliyor ama bu coğrafyada fiilen biraz zor.
O yüzden böl ve at taktiği uygulayabiliriz.
Ben önce işadamlarını atmak istiyorum.
Çünkü kapitalizmin koşulsuz savunucusular ve serbest piyasa ekonomisi ahlakı diye bir edepsizliği dayatıp yoksulu daha da yoksullaştırırken kendileri semiriyorlar.
Sonra onların ürünlerini allayıp pullayarak bize satan bütün reklamcıları atalım diyorum.
Bizi kendi yarattıkları mutluluğun ve güzelliğin yapay dünyasına inandırıp büyülüyor, sahip olduğumuz gerçek mutluluk ve güzelliklerden cebren ve hile ile koparıyorlar.
Sonra askerleri olduğu gibi kapının önüne koyalım.
Hem de silahları, topları, tankları ve içinde mantık felsefe ve duyguyu asla barındırmayan emir komuta zincirleriyle birlikte.
Polisleri çıkaralım ülkeden; coplarını, TOMA’larını, işkencelerini, paralel, dikey tüm hallerini de katalım yanlarına.
Politikacıları yollayalım dışarı, ne halleri varsa orda görsünler.
Yerli tohum kullanmayan, GDO’lu ürün satan çiftçileri ve endüstriyel et ve tavuk üreticilerini kovalayalım.
Bizi artık daha fazla kanser etmesinler.
Rüşvet alan memurlara, kan parası isteyen doktorlara, adaletle işi olmayan hukukçulara ülkeden bir yol verelim, gitsinler.
Uluslararası büyük şirketleri hiç sokmayalım içeri, varsın akıllı telefonlar olmasın hepimizin avucunda.
Eskisi gibi, sözleştiğimiz saatte sözleştiğimiz yerde buluşalım, olsun bitsin.
Siyanürle altın arayanları, olmadık yerlere HES yapanları, doğal kaynakları kirletenleri ve SİT alanlarını işgal edenleri sürelim buralardan.
İhracat yapanlar kalsın ama ithalat yapanlara yaşam hakkı tanımayalım.
Biz artık ürettiğimizi tüketeceğiz, fazlası olursa satarız, geliriyle de okul, hastane, tiyatro falan yaparız, diyelim.
Tüm özel okul ve özel hastane sahiplerini defedelim.
Eğitimle sağlığı para ile satmak isteyenleri yanımıza yaklaştırmayalım.
Güzellik uzmanlarını ve diyetisyenleri gönderelim ülkeden, yanlarına modacıları da katalım.
Biz artık olduğumuz gibi güzeliz; çok istersek dudağımıza çilek, gözümüze kurum süreriz; canımız ne isterse de onu giyeriz diyelim.
İktidarlarla işbirliği yapan gazetecileri zinhar ülkeye yaklaştırmayalım.
Mitolojik masallar olduğunu belirtmeden, sanki gerçekmiş gibi anlattıkları dini hikâyelerle çoluk çocuğun kafasını karıştıran imamları, papazları, hahamları içeri bir daha sokmayalım.
Kadını erkekten...
Güçsüzü güçlüden...
Beceriksizi becerikliden...
Hastayı sağlıklıdan...
Aptalı akıllıdan...
Siyahı beyazdan...
Kısayı uzundan...
Başkasını kendisinden daha hor gören kim varsa kapıyı kapatalım ardından.
Sonra?
Sonrası belli... Kalan sağlar bizimdir.
Mine Söğüt / Cumhuriyet Yazarları
Yorum Gönder
Aman Tanrım geriye kim, kaç kişi kalırız, bunları sepetlersek; yok canım bu bir ütopya gibi geldi bana...