Bize göre bu konuşma, Türk demokrasisinin alnına sürülen kara bir leke olup, bu konuşmanın; Anayasasına göre, Atatürk'ün kurduğu, hukukun üstünlüğüne dayalı demokratik ve laik bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyeti Devletinin seçilmiş Cumhurbaşkanı sıfatını da taşıyan bir kişi tarafından ve hem de, ülkenin gelecek kuşaklarını yetiştirecek olan akademisyenlerine hitaben yapılması ve akademisyenlerden hiçbir eleştiri almaması, Türk demokrasisi adına utanç vericidir.
Şu gerçeği, sıfatı ve makamı ne olursa olsun, her kim olurlarsa olsunlar, tüm halkımız bilmelidir ki; demokrasilerde, sandık ve seçim zorunludur, eşit koşullarda ve adil bir şekilde yapılan seçimle iş başına gelen iktidarlar, kutsal ve meşrudurlar. Ancak, sandık ve seçim, asla ve asla, demokrasinin tek koşulu değildir.
Sarayda konuşan ERDOĞAN; halkın dediği önemlidir, halk ne diyor o bize kaç puan vermiştir ona bakmak lazım, medya şunu diyor diyerek demokrasi olmaz, halkı bir yere, bir kenara koyamazsınız demiş.
Güzel de, halkı konuşturmuyorsunuz ki, halkın ne dediğini duyamıyoruz ki, halk konuşamıyor, kendisini ifade edemiyor, konuşmak isteyen halk, ağzı kapatılarak polisler tarafından susturuluyor ve karga tulumba gözaltına alınıyor, halkın konuşmalarını, figan ve feryadını dile getirdiği alan ve meydanlar kapatılıyor, halkın sesine, konuşmalarına, eleştirilerine yandaşlaştırılan medya kulağını tıkıyor.
Halk ne diyor ona bakacaksınız, medyanın dediğine değil diyen zat; halk sandıkta oyunu kullanarak diyeceğini demiştir, bizi iktidar yapmıştır, bize yetki vermiştir, öbür seçime kadar artık sesini çıkaramaz demek istiyor aslında.
Halkın sesini, sadece seçimden seçime verdikleri oylara indirgeyen, daha sonra halkın sesini kısan zat, sayıları bir elin iki parmağı kadar azalan muhalif medyayı hedef almış ve özgürlükçü gerçek demokrasilerde, ne dedikleri ve yazdıkları çok önemli ve demokrasinin emniyet sübobu olan özgür medyanın, dördüncü kuvvet olarak kabul görmesi evrensel kuralını yok sayarak, tek adam rejiminin gerçek yüzünü kamuoyuna göstermiştir.
Demokrasilerde; halk, seçimlerde verdiği oylarla sadece siyasal iktidarı belirler, halkın bu oyları; ülkeyi kötü yöneten, anayasayı ve yasaları çiğneyen, halkın oylarıyla verdiği ülkeyi yönetme yetkisini kötüye kullanan siyasal iktidarları aklamaz, onların anayasa ve yasalara aykırı icraatlarına meşruiyet veremez. Halkın, oylarıyla ülkeyi yönetmek üzere yetki verdiği siyasal iktidar, bu yetkiyi sorumsuzluk zırhı olarak kullanamaz, halkın oylarıyla yetki verdiği siyasal iktidar, seçimlerden ve görevi devraldıktan sonra, anayasa ve yasa dışı icraatlar da bulunursa, kendisine oy vermiş olan halkın, bu seçiminde yanıldığı ortaya çıkar. Bu oylar, siyasal iktidarın anayasa ve yasalara aykırı eylem ve icraatlarını meşru hale getiremez, yeni seçimlere kadar bağımsız yargı ve eleştirileriyle özgür medya devreye girer, bu nedenle gerçek demokrasilerde özgür medyanın sesine ve eleştirilerine ihtiyaç vardır ve özgür medya dördüncü kuvvet sayılır, kim ne derse desin. Bu gerçeği inkar edenler, çoğulcu ve gerçek demokrasilerin olmazsa olmazı olan eleştiri hakkına tahammül edemeyen ve muhalif seslere de yer veren çoğulcu ve özgürlükçü demokrasiyi tek sese indirgemek isteyenlerdir.
Dünyanın yuvarlaklığı, nasıl inkar edilemez bir gerçek ise, özgürlükçü gerçek demokrasilerde de özgür ve bağımsız medyanın dördüncü kuvvet olduğu gerçeği asla inkar edilemez, bu gerçeği inkar edenlere de demokrat denilemez.
Güner Yiğitbaşı
04/10/2018Güner YİĞİTBAŞI
Hukukçu
Yorum Gönder