Barış Mitinginde Patlamayla Katliam - Cevat Kulaksız

BARIŞ MİTİNGİ KANA BULANDI

Ankara'da bugün (10.10.2015) düzenlenecek Barış mitingi öncesi, mitinge katılacakların toplandığı Gar’ın karşısındaki alanda iki ayrı patlama meydana geldi. Tren Garı, bugün Ankara'da düzenlenen "Emek, Barış, demokrasi" mitinginin toplanma yeriydi. Savaşa İnat, Barış Hemen Şimdi, Barış Emek Demokrasi' için Barış mitingi' çağrısı KESK, DİSK, HE, TMMOB ve TTB'den gelmişti. Ankara Garı'nın tam önünde HPD ve ESP EMEP, SGDF kortejlerinin olduğu yerde arka arkaya 10-12 saniye arayla çok büyük iki patlama meydana geldi.
Türkiye'yi yasa boğan olayın gelişimi şöyle oldu... Saat 10: 04'te, Gar’ın önündeki yolda iki patlama oldu. İlk patlamadan 10-15 saniye gibi kısa süre sonra ikinci patlama oldu. Patlama iki trafik ışığının arasında insanların yoğun olarak olduğu bölgede gerçekleşti.
Bombalı saldırının gerçekleştiği yer de dikkat çekti. Bombalar, polis kontrol noktasının uzağındaki toplanma noktasında oldu. Polisin arama yaptığı kontrol noktaları ise miting alanının yakınında bulunuyordu
Sabahleyin 10 civarı tam mitingin başlamasına çok kısa bir süre kala Yaralı ve ölüler olmasından dolayı polise tepki gösterenler oldu. Bunun üzerine şaşkına dönen polisler kısa bir süre kalabalığa tazyikli su ve göz yaşartıcı gazla müdahale etti. Çevrede ceset parçaları ve uzuvlar görülüyordu. Olaydan sonra ambulanslar, taksi ve sivil araçlarla yaralılar hastanelere kaldırılıyor. Cesetlerin üzeri de mitinge gelenlerin bayraklarıyla kapatılmış.
Bir görgü tanığı: Patlamalardan biri, halay çekenlerin ve çantaların bırakıldığı yerde meydana geldi.
Tertip komitesi patlamalar üzerine mitingi sona erdirme kararı aldı. Açıklamada "Pankartlarımızı topluyoruz, şube başkanları bölgelerden gelen kişileri arabalarına güvenli bir şekilde ulaştıracak" dedi. Ama pankartı kim ne yapsın o can pazarında, üzüntü ve ıstırap içinde olan üyeler, pankartlıları kaldırımlara saçık gidiyorlardı.
Ölü ve yaralı sayısı açıklamaları her saat artmaya başlamıştı önce 20 den başlayan ölü sayısı 86 ya, yaralı 186 deniliyordu. Ama ölü ve yaralı sayısının sonradan çok daha fazla olduğu görüldü.
10 Ekim sabahı Batıkent Jandarma’da evime yakın İstanbul Yolu durağında otobüse binerken, önce oğlum, sonra eşim telefon ederek, “nerede olduğumuz sordular. ‘Gar’ın önünde patlama olmuş çokça ölü yaralı var, aman dikkatli ol” diyorlardı.
Otobüs, Opera’ya yaklaşırken, yollar kapalı olduğu için, geri döndü. Ben de yaya olarak Opera, Opera Köprüsü üzerine çıkıp Talat Paşa Bulvarından Gar’a doğru yürüdüm, yol araç trafiğine kapalı olduğu için, önce seyrek sonra artan insanlar olay yerinden Ulus tarafına doğru gidiyorlardı. Yol boyunca, Gar’a yaklaştıkça, Gençlik Parkı duvar demirlerine asılmış pankartlar, poşetler içinde şapkalar, yerlere saçılmış çeşitli döviz ve pankartlar vardı.

“Barış hemen şimdi” yazılı pankartlaryerde

“Barış hemen şimdi” yazılı pankartlar yol kenarındaki çimlere dikilmiş duruyordu.
Kaldırımda yürürken, arkamdan homurdanarak gelen iki genç önüme geçip yürüyorlardı, bir yandan da, duvar demirine asılmış büyük kâğıt pankartları yırta yırta gidiyorlardı. Onlara yırtmayın diyecek oldum, daha arkadan gelen iki üç kişi bunu görünce, “niye yırtıyorsun ulan” diye bağırdılar. Öndekiler hızlandı, arkadakiler de hızlandı, küfür ve bağrışmalarla koşuşma başladı. Öndekiler daha çok hızlanarak olay yerinin etrafını çeviren kalabalığa karıştılar.
Gerek polis, özellikle gerek ambülânsların rahat gelip gitmesi için Gar çevresindeki bütün yollar kapatılmıştı.

TAŞINAN PANKARTLAR ÖLÜLERİN ÜZERİNDE ÖRTÜ OLMUŞ

pankartlar altında yatan cesetler

 Gar’ın karşısına doğru geldiğim zaman polisler olay yerini etrafını çevirmiş. İnsanların bazıları orada burada ağlıyorlardı. Kalabalığa karıştım, kimisi, “ölülerimize küfür ediyorlar” diyerek durak camına tekmelerle saldırdı, birkaç kişi saldırdığı halde camların kırılmayışına şaşırdım, demek ki böylesine sağlam camlar da varmış, dedim. Kimileri cama tekmelerle saldıranları teskin ediyor, kimileri söyleniyor. Başımı polis barikatından uzatıp baktığım zaman olayı olduğu alan kan kırmızısı olmuştu. Etraf pankart öbekleri ile doluydu, meğer bu pankartların altında cesetler varmış, yerde yatan 15 kadar ceset saydım. Kendi kendime “Aman Tanrım bu nasıl Barış Yürüyüşü” diye söylendim, şaşıp kaldım, gözyaşlarıma hâkim olamadım, gencecik insanlarımızın parçalanmış cesetleri kanları saçılarak dizi dizi yerlerde yatıyordu. Orta yerde dört köşe çadır bezden küçük barikat kurulmuş, elleri yeşil eldivenli, beyaz giysili polisler, muhtemelen parçalanan cesedi inceliyorlardı. Herkes kanların saçıldığı meydana, yerde yatan ölülere üzgün üzgün bakıyordu. Kimisi ötelerden bağırıyordu, “inadına barış” diyordu. Ama meydanın her yeri bir mahşer, ağlayan insanlar, söylenen, bazen bağıran insanlar, bir kenarda sessiz ağlayan kadınlarla Ankara en hazin günlerinden birini yaşıyordu 10 Ekim 2015 de
Bir an Arena Spor Salonu tarafından polislerin de karıştığı bağırış, çağırış sesleri geliyor, bir Gençlik Parkı tarafından bağırış çağırış sesleri geliyordu.
Etrafı dolaşırken, ağacı dibinde parçalanmış bir elektronik parçası buldum, barikattaki polise verdim;  biraz daha ileride parçalanmış bir fotoğraf makinesi veya kameranın objektif kısmını bulup polise verdim.
İnsanlar yerlerde oturmuş, kimisi ağlıyor, kimisi şaşkın şaşkın bakıyor.  Garın önünde başımı kaldırıp baktığım zaman Kocaman Gar binasının bütün camlarının kırıldığını gördüm.

HAYATIMDA İLK KEZ İNSAN BEYNİ GÖRDÜM

ARABANIN ÜSTÜNDEKİ  İNSAN  BEYNİ

 Olay yerinde dolaşıp, dikkatimi çeken şeylerin resmini çekerken, Gar otoparkında bir arabanın üzerinde oraya kadar fırlayıp gelen bir insan beyni gördüm; arabanın ön camında “BARIŞ hemen şimdi” pankartı vardı, arabanın üstünde de insan beyni... Remini çekerken bir tuhaf oldum. Gören insanlar, “aman Allah’ım” diyerek şaşkınlığını dile getiriyordu.

VAGON PENCERESİNDEN MAHZUN BAKAN ATATÜRK

Yarım saat kadar orada durduktan sonra,  bir konferansa katılmak üzere ayrıldım,  alt geçitte kapalı olduğu için Garın içinden, Tandoğan’a gitmek üzere tren yoluna paralel yürüdüm,  Atatürk’ün müzesi yanında teşhir edilen, Atatürk’ün kullandığı vagonun yanına geldim. Bir hızlı tren yavaş yavaş Gar’a yaklaşıyordu. Tren vagonu penceresinden bakan Atatürk’ün, resimli vagonun resmini çektim. Atatürk, o an pek hüzünlü bakıyordu…

Cevat Kulaksız
ckulaksizster@gmail.com