Birbirimize, “nerelisin, nereden emekli oldun” sorusunu sorduktan, onun da Kalecik’li olduğunu öğrendikten sonra, okumak üzere elime aldığım gazetenin başlığından başlayarak ülke sorunlarını konuşmaya başladık. Benim bir huyum var, yanıma oturan kişiyi bir bahane ile konuşturmayı severim.
Ülkenin iyi yönetilmediği, liyakate önem verilmediği, torpilin yaygın olduğu konularını konuşurken, ona böyle adı ilk kez duyduğumu, Ejder Malik’in ne anlama geldiğini sordum. O da, “Hz. Ali’nin Mısır valisinin adı olduğunu” söyleyince, ben de ona, öyleyse sen Alevisin, dedim. Sesim biraz canlı imiş ki, yanımdaki Ejder, “aman hemşerim yavaş konuş başımız derde girebilir” dedi.
Bunun üzerine Ejder’e dedim ki: Bak Ejder kardeşim, bir ülkede kişiler fikrini, düşüncesini özgürce söyleyemiyorsa, özgürce yazamıyorsa o ülkede faşizm var demektir. Düşünce ve ifade özgürlüğünün olmadığı ülkede basın hürriyeti de, ifade özgürlüğü de olmadığı yerde demokrasi asla gelişemez; demokrasinin gelişmediği ülkede yatırım ve ekonomi gelişemez. Şimdi neden geri kaldığımızı anladın mı, dedim. Neyse devam edelim.
“-Evet, Aleviyim” dedi. Bu gün Alevi-Sünni hırbalaşmasından irticaının Sivas Madımak Otelinde katledilen aydınlarımızın yıldönümü olduğunu vurguladık. O “Alevilerin halen dışlandığını”, ayırımcılığı, liyakatsizliğin ülkeye zarar verdiğini söyledikten sonra, kendisi ve çocuklarıyla ilgili şu olayı anlatmaya başladı:
“-Benim oğlum, polis komiser olmak istiyordu. Bunun için kurslara gitti, imtihanlara girdi, 79 puan aldı, spor elemelerini geçti, mülakatta kaybetti. Defalarca imtihanlara girdi, her seferinde yüksek puan almasına rağmen mülakatta kaybediyor. Oğlum buna çok üzülüyor, her seferinde imtihanlara daha hırslı giriyor ama mülakatta kaybediyordu. Bir gün, çok zoruma gittiğinden bunun nedenini öğrenmek için Emniyet Genel Müdürlüğüne gittim. Orada polisler, komiserler beni dinlemek istedi. Ben yok, siz beni anlamazsınız ben müdürle görüşeceğim” dedim.
Müdürün yanına gittim, oğlumun imtihanları neden kazanamadığını sordum. Müdür beni dinledi, bilgisayardan belgeleri inceledi. “Nerelisin” dedi, Kalecik’in …. Köyündenim, dedim. Müdür bilgisayardan inceledi, “hımm sizin köy Alevi köyü imiş, sen Alevi misiniz?”, dedi. Ben de, evet, dedim; meğer polis kayıtlarında, tüm Alevi şehir ve köyleri bilgisayarlara kayıtlı imiş.
Bunun üzerine adam bilgisayarı bırakıp bana döndü, beni şaşırtan şunları söyledi:
“-Bak şunu iyi dinle, biz Alevi bildiğimiz köy ve yerlerden, kişilerden polis almıyoruz. Ağzıyla kuş tutsa bir aday Alevi ise polis olamaz, boşuna masraf etmeyin, müracaat etmeyin”.
Ejder Malik dediğimiz bu adamın anlattıkları karşısında dondum kaldım. Devlet katında demek ki vatandaşlar Alevi, Sünni vb diye ayrılıyormuş, çok yazık devlet vatandaşlarını inancına göre ayırır mı? Dedim. Ejder’e dedim ki, bak Avrupa’nın bütün ülkelerinde Türk polis de var, başka milletten polis de var, çağdaş bir devlet, bırakın inancını, dinine, ırkına göre ayırım yapamaz, yaparsa o devlet çağdaş devlet değil, dedim. Ejder Malik de, “maalesef bunları yaşıyoruz, görüyoruz”, dedi.
O sırada Kızılay’a gelmiştik, inerek ayrıldık. Tandoğan’a (Anadolu’ya) doğru gitmek üzere Ankaray’a yöneldim. Metro çıkışında 2 Temmuz gününde, polis Anadolu meydanının sokak ve caddelerine bariyerler çekiyordu. Bu konuşmamızın 2 Temmuzda olmasının hazin rastlantısı karşısında şaşırdım, çünkü 2 Temmuz Madımak olayında Alevilerin de dışlanması vardı ve Alevi aydınlar da yanarak katledilmişti.
Yorum Gönder