Ben onu Türk kökenli bir vatandaş olduğunu düşünerek, ülkemizin sorunları üzerinde genel konuşurken, -RTE dinci politikaları ile bizi Arapların içine sokmaya çalışıyor- diye bir eleştiride bunlundum.
Bu sözüm üzerine karşımdaki adam bana, “ben Arap kökenliyim, Arabım” deyince şaşırdım, gaf yaptığımı anlayınca, -eyvah baltayı taşa vurdum, pardon- dedim, o güldü, ben de gülüp yanına oturdum. Meğer isminin “Bereket Kar” olduğunu öğrendiğim bu vatandaşımız, bizim Hatay ilinde oturan Arap kökenli bir vatandaşımızmış. Kendisi Arap gazetelerinde yazılar yazıyormuş. Bilindiği üzere Hatay ilimizde oldukça çok Arap kökenli vatandaşlarımız bulunmaktadır. O “ben Arap’ım” deyince, onun Arabistan ülkelerinden herhangi bir Arap olduğunu sanmıştım, o nedenle onu kırdığımı sanarak tedirgin olmuştum.
Neyse, isminin “Bereket” olduğunu duyduğum bu Arap kökenli vatandaşımızla, program başlamadan önce zaman elverdiği sürece konuşmaya başladım. (Bir erkeğin Bereket adı ile anılmasına ilk kez rastlamıştım).
Bana, “Bereket”i nereden buldun da bu aldın” diye sorunca şunları anlattı:
“- Ee babamız koymuş bu ismi, Araplarda yaygındır. Muhtemelen pederimin, “çocuklarının bereketli olmasını istemiyle koymuş olmalıdır”.
“Ben Antakya’lıyım, Arap kökenliyim, Arapçayı iyi bilirim, Arap gazetelerine yazılar yazıyorum”.
Sordum: Antakya değişik din mensuplarının yaşadığı güzide bir ilimiz. Öteki ırk ve din mensuplarıyla bir sorun çıkıyor mu? Diye sordum. Şöyle dedi:
Bereket: Aramızda hiçbir sorun yok bütün halklar kardeşçe yaşarlar. Aslında sorun devlete kalsa, bazı partilere kalsa çıkar. Ama oradaki halk sağduyulu, tarihten bu yana birlikte a halkalar olması itibariyle hep engellediler, hep karşı durdular dini farklılıklarına, ırk farklılıklarına karşı durdular, birlikte yaşamayı pekiştirdiler. Yoksa 1980 li yıllarda ciddi olaylar başka yerlerde çıkarıldığı gibi Malatya, Çorum, Sivas gibi orayı da karıştırabilirlerdi, karıştırmaya çalışıldı. Ama halk sağduyulu, her düzeyde var ama bunların bazıları galeyana gelmiyor değil, oluyordu bazen.
Sordum: Bereket Bey yazılarınızı Arapça yazıyordunuz, nerede yayınlanıyor bu yazdıklarınız.
Bereket: “Arap gazetelerinde yazıyorum. Türkiye’de Evrensel’e, Birgün’e yazdıklarım oldu. Röportajlarım oldu. Türkiye’de Arapça yayınlanan gazete yok ne yazık ki. Ama başka ülkelerin TV larında Rusya, Fransa, Lübnan, Suriye, İran vs gibi ülkelerin 24 saat haber programlarında programlar yapıyordum. Bu ülkede gerçekler ne ise onları konuşuyoruz. Savaşa karşı bu bölgenin bütünlüklerinin içine alan savaşların durması için elimizden gelen her şeyi yapmaya çalışıyoruz”.
Sordum: Bereket Bey, Hatay’da kalan yaşana vatandaşlar Türkiye’ye bağlı insanlar mıdır?
Bereket: Evet yerli Araplar Türkiye’ye bağlı insanlar. Hiçbir ayırımcı tavırları yok. 1939 yılında aslında Antakya’ya Türkiye’ye katıldı. Burası bir Arap toprağı, Suriye’nin içerisinde olmasına rağmen şu anda bir referandum yapılsa, yüzde onu bile “evet anavatanımıza katılabiliriz” diyen çıkmaz. Hepsi Türkiye yanlısıdır. Ama sorunları çok, çünkü asimilasyon inanılmaz şekilde uygulandı bunlara. Şu anda kendi dilleriyle sorunlarını ifade etme sorunu yaşıyorlar. Adam “ben Arabım” diyor, sen nasıl “Türküm” diyorsan, onlar da öyle. “Ama ben Türkiyeliyim, Türkiye’yi seviyorum” diyor. Şimdi bundan başka ne isteyebilirsin” .
Evliyim, biri kız iki çocuğum var, biri öğretmen biri veteriner. Ben de mühendisliği okudum İstanbul’da”.
Ben ona, sen bizden yerli olarak Arapça yazıyorsun ama bizde başka bir Arap ünlü gazeteci Hüsnü Mahalli (1)de Türkçe yazıyor, diyecektim, kaynayan Ortadoğu Suriye konusundaki görüşlerini alacaktım zaman yoktu, baktım Halit Çelenk’le ilgili program başlıyordu.
Burada asıl gündem olan programı başlamak üzere olduğu için teşekkür ederek yanından ayrıldım, yerime geçtim.
Cevat Kulaksız
Cevat Kulaksız SONNOTLAR
(1) Hüsnü Mahalli 23 Mayıs 1949’da Suriye’nin Cerablus şehrinde doğmuştur ve Türkmen Barak aşiretindendir. Mahalli, Orta Doğu ve siyaset uzmanı, akademisyen, gazeteci ve yazarlık yapmaktadır
Yorum Gönder