Birbirimize nerelisin “nerelisin” diye sorduktan sonra, ikimizin de Kırşehir’li olduğumuzu öğrendikten sonra birbirimize “vay toprağım” diyerek aramızda biraz daha yakınlaşma olduktan sonra, çeşitli konulardan ülke yönetimindeki yanlışlıklardan bahsederken, bu soyadını da söylemekten çekinen hemşerim, başından sekiz ay kadar önce geçen bir olayı şöyle anlattı:
“Kırşehir’de berberde tıraş oluyordum, laf lafı açtı sohbet sırasında ben biraz R.Tayip Erdoğan’ı iktidarı eleştirdim. Yanımda bir sivil oturuyordu, adam cebinden kimliğini çıkardı, “ben polisim, bu konuşmaların için seni karakola götüreceğim” dedi. Ben kimseye küfür etmedim, hakaret etmedim, adam işgüzarlık yapıyordu, peki hadi gidelim, dedim. Dışarıya yola çıktık. Yolda yürürken ….Bey’i bir arayayım, dedim cep telefonumla emniyet müdürü tanıdıktı, onu aramak istedim. Polis bu sefer gevşedi, polise dedim, kardeşim beni ne diye götürüyorsun, ben küfür mü ettim, hakaret mi ettim, hiç eleştiri yapmayalım mı dedim. Telefonu elime aldım, arayacağım zaman, “herhalde senin de kötü bir maksadın yoktu sanırım” diyerek yavaşladı.
Karakola doğru yaklaşırken, polis beni bir kenara çekti, “bu işin cılhı çıkacak, vaz geçelim gitmeden” falan dedi, bana mani oldu telefon ettirmedi. Polis’e, peki beni niye milletin içinde karakola gidelim diyerek yola çıkardın, diye çıkıştım. O sivil polis aynen şunları söyledi:
“Abi kusura bakma ben yeni polisim, seni götürüp Cumhurbaşkanına hakaret etti” diyecektim, belki amirlerim takdir eder de terfi ederim diye düşündüm”.
Ben şaşırıp kaldım. Polis’e, zaten süren gelince terfini alacaksın, neden böyle bir şeye tevessül ediyorsun” dedim. Polis benden özür diledi, karakola girmekten vaz geçtik, ben ayrıldım”.
Bunu anlatan kişinin inme durağı gelince ayrılıp gitti. Ben kendi kendime, bu adam palavra mı atıyor, bir polis ciddi bir olay olmadıkça neden karakola çağırsın, diye düşündüm durdum. Adamın soyadını sormama rağmen çekinip vermedi. Ben de fazla ısrar etmedim.
Bu davaların çoğu da yukarıda polis’in “Abdülhamit hafiyesi” gibi davranıp, vatandaşı taciz edişi gibi olsa gerek.
Sarkozy e bir Fransız köylüsünün kaba davranması ve ona yerel mahkemece verilen para cezasının hukuki olmadığına ilişkin AİHM sinin kararında şöyle bir hüküm vardır: “…Halkın seçtiği devlet adamı halkın en ağır eleştirilerine tahammül etmek zorundadır, o nedenle verilen para cezası hukuki değildir”. Denilmektedir.
İşte bizim Cumhurbaşkanına yapılan, ağır da olsa, eleştiriye karşı dava açılması da AİHM sine olay götürüldüğünde, böyle bir ret anlamında hükümle sonuçlanacaktır. Bir cumhurbaşkanının, demokrasi tarihinde görülmedik sayıda, halkı hakkında on binleri bulan davaların açılması pek hoş olmasa gerek.(1) Devlet adamları halkının eleştirilerine biraz tahammül etmelidir, hoş görülü olursa daha çok saygınlığı artar.
Devlet adamı, biraz da hoş görülü olmalıdır. Bu doğrultuda AİHM sinin örnek kararları da vardır. Fransa Cumhurbaşkanı
Cevat Kulaksız
Cevat Kulaksız SONNOTLAR:
(1) “…Prof. Dr. Yaman Akdeniz, 2010-2017 yılları arasında “Cumhurbaşkanı’na hakaret” suçlamasıyla 12 bin 893 dava açıldığını belirtti. Akdeniz, davalardan 12 bin 305’inin Recep Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanlığı döneminde açıldığını aktardı.
Akdeniz, Twitter hesabından yaptığı paylaşımda, “2017 içinde TCK 299 (Cumhurbaşkanına Hakaret) suçu ile ilgili 5150 karar vermiş mahkemelerimiz. Bunlardan 2099 tanesi mahkumiyet, 1660 tanesi HAGB (Hükmün açıklanmasının geri bırakılması) ile, 873 tanesi beraatla sonuçlanmış. 518 da da “diğer” kategorisinde değerlendirilmiş, düşme vs içeriyordur muhtemelen” ifadelerine yer verdi”.
https://www.gazeteduvar.com.tr/gundem/2018/08/17/akdeniz-7-yilda-cumhurbaskanina-hakaretten-12-bin-893-dava-acildi/
Yorum Gönder